Zorgvuldigheid in omgang met leeftijdsgrenzen in de Wdkb

When the Donor Data Artificial Fertilization Act (wdkb) took effect in 2004, it was assumed that children would not be able to access donor person-identifying data until the age of 16. The current reality is that donor children are often able to receive these before that age through various means, such as the use of (international) online DNA testing and information exchange through social media. In addition, donor children often have younger siblings within the family who are related to the same donor. If their older brother or sister turns 16, they too will receive information about the donor at a younger age. So the question is not whether donor children can receive personally-identifying information about the donor at a younger age, but rather how this can be handled carefully.
How this can be handled with care.
This study examines age limits from a legal, ethical, psychological and phenomenological perspective. Not only what these age limits might be, but also what conditions and/or care requirements should apply to any new age limits. The aim is to fill the knowledge gap on this point by means of already existing knowledge with age limits in other fields and experiences with the current age limits from the practice of the current law. This concerns in particular experiences of donor children, but also experiences of their parents and the donors.

Bij de inwerkingtreding van de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting (wdkb) in 2004 ging men ervan uit dat kinderen pas toegang konden krijgen tot persoonsidentificerende gegevens van de donor op 16-jarige leeftijd. De huidige realiteit is dat donorkinderen deze vaak al voor die leeftijd ontvangen, via verschillende wegen zoals het gebruik van (internationale) online DNA testen en informatie-uitwisseling via social media. Daarnaast hebben donorkinderen vaak jongere broers en zussen binnen het gezin die verwant zijn aan dezelfde donor. Als hun grotere broer of zus dan 16 jaar wordt, krijgen ook zij op een jongere leeftijd informatie over de donor. Het is dus niet de vraag óf donorkinderen op jongere leeftijd persoonsidentificerende gegevens over de donor kunnen ontvangen, maar veeleer hoe hiermee op een zorgvuldige manier om kan worden gegaan.
In dit onderzoek wordt gekeken naar leeftijdsgrenzen vanuit juridisch, ethisch, psychologisch, en fenomenologisch perspectief. Niet alleen wordt gekeken naar wat deze leeftijdsgrenzen zouden kunnen zijn, maar ook welke voorwaarden en/of zorgvuldigheidseisen bij eventueel nieuwe leeftijdsgrenzen zouden moeten gelden. Beoogd wordt de kennislacune op dit punt aan te vullen door middel van reeds bestaande kennis met leeftijdsgrenzen op andere terreinen en ervaringen met de huidige leeftijdsgrenzen uit de praktijk van de huidige wet. Het gaat in het bijzonder om ervaringen van donorkinderen, maar ook om ervaringen van hun ouders en de donoren.

Het advies luidt:
- laat de huidige leeftijdsgrenzen vervallen;
- stel ook geen andere leeftijdsgrenzen in;
- zorg voor informatie over de donor op elk gewenst moment;
- zorg voor meer afwisseling en vormen van informatie over de donor;
- zorg voor goede voorlichting, begeleiding en ondersteuning in alle fasen van het opgroeien voor donorkinderen ouders, donoren en de mensen om hen heen;
- laat vervolgonderzoek doen naar de praktische gevolgen en uitvoering van dit advies.