Abstract
Februari 2008 verscheen het eindrapport van de Commissie Parlementair Onderzoek
Onderwijsvernieuwingen, al snel vooral bekend onder de naam van de
voorzitter Dijsselbloem. Het rapport van de commissie heet ‘Tijd voor onderwijs’, het lijkt een afrekening
met de politici, wetenschappers en praktijkdeskundigen die zijn opgegroeid
met ‘Tijd voor teenagers’. Het denken in termen van gelijke kansen,
zelfontplooiing, zelfstandigheid en een actieve onderwijspolitiek lijkt definitief
vervangen door selectie, toetsing en een terugkeer naar het traditionele klassikale
onderwijs. De vele actoren in het ‘oude’ onderwijsdenken, die door de commissie in
openbare verhoren zijn doorgelicht, zwijgen na het uitkomen van het rapport.
Aanvaarden zij nederig en in stilte de schuld voor de teloorgang van het Nederlandse
onderwijs, of denken ze van deze wind zal ook wel overwaaien?
Original language | American English |
---|---|
Pages (from-to) | 149-158 |
Number of pages | 10 |
Journal | Pedagogiek |
Volume | 28 |
Issue number | 2 |
Publication status | Published - 1 Jan 2008 |