De laatste jaren wordt van burgers verwacht dat zij participeren in deze samenleving, vertaald in twee principes: de nadruk op eigen verantwoordelijkheid en het beroep op actieve solidariteit. Dit is voor een groep niet vanzelfsprekend, aangeduid als kwetsbare of precaire burger. De term precariteit bevat zowel filosofische als sociologische aspecten, met name in de aandacht voor de kwetsbaarheid in relaties. Deze aspecten vertalen zich door in gemeentelijk beleid gericht op deze groep. Om dat nader te bekijken is voor deze studie een kritische discoursanalyse uitgevoerd van het beleid van de gemeente Zwolle gericht op maatschappelijke- en arbeidsparticipatie.
Daarin komen vier hoofddiscoursen naar voren, namelijk participatiediscours, beleidsdiscours, verantwoordelijkheidsdiscours en zelfredzaamheids- discours/kwetsbaarheidsdiscours. De kaders die momenteel gesteld zijn in de beleidsdocumenten van de gemeente houden sterk verband met zelfredzaamheid, participatie, verantwoordelijkheid en normstellend gedrag. Zorgethiek kan een belangrijke bijdrage leveren aan het empirisch onderzoek door een heroverweging van deze kaders met daarbij speciale aandacht voor machtsverhoudingen, asymmetrie, verantwoordelijkheid, precariteit, herwaardering van kwetsbaarheid, normativiteit en framing.
Date of Award | 1 Jan 2017 |
---|
Original language | American English |
---|
Supervisor | van der H. Meide (Supervisor) & F. J. H. Vosman (Supervisor) |
---|