Balanceren op de horizon van de tijd

: Een zorgethisch onderzoek naar de ervaring van de relatie met de toekomstige ander verantwoordelijkheid

Abstract

Klimaatactivisten van Extinction Rebellion zetten zich in voor een leefbare aarde voor toekomstige generaties. Deze ingebeelde relatie met toekomstige anderen is vanuit zorgethisch perspectief problematisch vanwege het ogenschijnlijk ontbreken van wederkerigheid. De onzichtbare, toekomstige ander overstijgt onze directe ervaring waardoor de vraag rijst hoe verantwoordelijkheid voor deze ander tot stand komt. Deze zorgethische masterthesis is gericht op het verwerven van inzicht in de ervaring van de relatie met de toekomstige ander van klimaatactivisten en het leveren van een bijdrage aan zorgethisch denken over verantwoordelijkheid. De volgende hoofdvraag vloeit hieruit voort: Wat is de
geleefde ervaring van de relatie met de toekomstige ander van leden van klimaatactiegroep Extinction Rebellion en hoe kan inzicht in dit fenomeen bijdragen aan het doordenken van verantwoordelijkheid in de relatie met de toekomstige ander binnen zorgethiek? Om de onderzoeksvraag te beantwoorden is gebruikgemaakt van de fenomenologische Reflective Lifeworld Approach. Uit de interviews is de volgende essentie van de geleefde ervaring van de relatie met de toekomstige ander gekomen: “Een confrontatie met de bedreig(en)de realiteit van de toekomstige ander, overkoepeld door een verbondenheid met al
het leven in verleden, heden en toekomst. Ambivalente gevoelens van verantwoordelijkheid en machteloosheid spelen op de voorgrond, balancerend op de horizon van de tijd.” Inzicht in deze ervaring brengt naar voren dat verantwoordelijkheid voor de toekomstige ander vanuit zorgethisch perspectief voortkomt uit het feit dat de toekomstige ander 'iemand' is die mens
gaat zijn en met wie de huidige mens zich kan verbinden door verbeelding, empathie en medemenselijkheid. Om onze verantwoordelijkheid hiervoor te nemen als huidige mens, moeten we openstaan voor het appel dat de toekomstige ander op ons doet en handelen naar de in te schatten behoeften. Hoewel klimaatactivisten als pioniers een belangrijke rol vervullen in deze zorg, is dit vooral een taak voor meer invloedrijke actoren. Zij dienen de verantwoordelijkheid voor de toekomstige ander te erkennen en op zich te nemen door minder nadruk te leggen op een streven naar oneindige groei en meer aandacht te hebben voor menselijk en ecologisch welzijn. Alleen zo kan een breed gedragen verantwoordelijkheid ontstaan voor de zorg voor de toekomstige ander op individueel en collectief niveau.

Date of Award	23 Aug 2021
Original language	Dutch
Awarding Institution	University of Humanistic Studies
Supervisor	Vivianne E. Baur (Supervisor) & Carlo J. W. Leget (Supervisor)