Over onze toekomst denken doen we allemaal, bijvoorbeeld als we een uitje plannen of denken over een studiekeuze. Verschillende theoretici beschrijven dat het stimuleren van toekomstverbeelding – het denken, fantaseren en uiten van ideeën over de toekomst – een positieve werking kan hebben: Het bedenken van verschillende toekomstscenario's en het leren omgaan met een toekomst die je niet kent, helpen om veerkrachtiger om te gaan met veranderingen en onzekerheden. Ook biedt toekomstverbeelding de mogelijkheid om op veranderingen te anticiperen.
Jong adolescenten bevinden zich in een complexe en vaak verwarrende levensfase en kunnen daarom gebaat zijn bij toekomstverbeelding. In het onderwijs kan toekomstverbeelding gestimuleerd worden via verbeeldingsopdrachten. Om verbeeldingsopdrachten te kunnen ontwikkelen die aansluiten bij de belevingswereld en verbeeldingscompetenties van leerlingen is meer inzicht nodig in de manieren waarop jongeren hun toekomst (kunnen) verbeelden. Dit narratieve onderzoek speelt hier op in door te onderzoeken wat toekomstverbeelding van negen 12- tot 14-jarige Vmbo-leerlingen kenmerkt. Aan de hand van interviews en een verbeeldingsopdracht is onderzocht waar jong adolescenten inhoudelijk over denken en hoe zij de toekomst ervaren. Daarnaast is onderzocht hoe leerlingen in relatie tot de door hen beschreven toekomstbeelden verhalen over de door Ryan en Deci (2000) geïdentificeerde basisbehoeften - competentie, autonomie en verbondenheid. De in dit onderzoek verworven inzichten bieden aanknopingspunten.
| Date of Award | 1 Jan 2019 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | I. Groot, de (Supervisor) & D. J. de Ruyter (Supervisor) |
|---|