In dit onderzoek staat het thema groot lijden centraal, een existentieel thema dat tot het domein van de geestelijke verzorging behoort. Terwijl ook andere hulpverleners te maken hebben met het lijden van de ander, behoort het tot de specifieke taak van geestelijk verzorgers om te gaan met groot lijden van cliënten. In onderzoek worden verschillende manieren onderscheiden om op het lijden van anderen te reageren, zoals met medelijden, sympathie, empathie en compassie. In de omgang met groot lijden van de ander speelt empathie een centrale rol voor geestelijk verzorgers. In dit onderzoek is gekeken naar de betekenis van compassie in vergelijking tot empathie in de begeleiding van groot lijden door geestelijk verzorgers. Het onderzoek laat zien dat compassie de geestelijk verzorger behulpzaam kan zijn waar enkel de empathische begeleiding niet volledig toereikend lijkt te zijn. Voornamelijk het begeleiden vanuit het subjectieve gevoel van de geestelijk verzorger, zoals dat in compassie centraal staat, lijkt van grote betekenis te kunnen zijn in de begeleiding van groot lijden. Dit inzicht lijkt de complementaire relatie tussen compassie en empathie te onderschrijven. De onderzoeker hoopt middels deze studie een bescheiden bijdrage te leveren aan de bewustwording en overdenking van de manier waarop geestelijk verzorgers groot lijden begeleiden.
| Date of Award | 1 Jan 2016 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. M. Schuhmann (Supervisor) & E. M. Grootegoed (Supervisor) |
|---|