In deze scriptie heb ik onderzocht wat Humanistische en Humanistieke literatuur kan bijdragen aan de professionalisering (kennisontwikkeling) van trainers en coaches die in hun werk andere mensen willen helpen om (beter) contact te leren maken, met name met hun collega's. Bij het maken van contact gaat het daarbij om een kwalitatieve, betekenisvolle ervaring die ontstaat uit een face-to-face ontmoeting met een ander mens. In het onderzoek over contact maken heb ik mij specifiek gericht op een aantal aspecten van contact die ik heb gedestilleerd uit interviews met zes studenten van de UvH. De scriptie is derhalve opgebouwd uit zes hoofdstukken die gaan over de volgende begrippenparen: 1. Veiligheid en congruentie. 2. Openheid en (niet-) vooroordelen 3. Aandacht en interesse 4. Gelijkwaardigheid en wederkerigheid 5. Spiegelen en meebewegen en 6. Compassie en herkenning.
Contact maken kan een potentievolle uitdaging zijn, zoals in de ondertitel staat. Een uitdaging omdat er veel angsten, valkuilen, teleurstellingen en mislukkingen kunnen voorkomen op de weg naar dieper, kwalitatief contact. Tegelijkertijd kan contact maken 'potentievol' zijn omdat het een grote bron van zin kan zijn voor ieder individu. Goed contact met collega's op het werk kan een belangrijke bijdrage leveren aan iemands werkplezier, gezondheid en effectiviteit. Andersom kan slecht contact met collega's leiden tot eenzaamheid, afsluiting, slechte samenwerking (ineffectiviteit) en zelfs ziekte.
Door mijn eigen ervaring met trainingen over contact maken in bedrijven en organisaties ben ik van mening dat veel mensen op hun werk behoefte hebben aan meer of beter contact. In deze scriptie onderzoek ik daarom van welke kennis, vaardigheden en methoden een trainer zich kan bedienen teneinde een inspirerend voorbeeld te kunnen zijn voor andere mensen op dit gebied.
| Date of Award | 1 Jan 2008 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | J. H. M. Mooren (Supervisor) & D. Bru (Supervisor) |
|---|