Vanuit een interesse voor perioden van crisis in een mensenleven en voor narratieve en Jungiaanse psychologie is deze scriptie ontstaan. De vraagstelling die in mijn scriptie onderzocht wordt luidt: ‘Op welke wijze duiden D.P. McAdams als vertegenwoordiger van de narratieve visie en C.G. Jung en wat sindsdien als Jungiaanse stroming in de psychologie is uitgegroeid crisisperioden in een mensenleven en welke oplossingstrategieën komen hieruit voort?’. Ik heb me hierbij in het bijzonder gericht op de midlifecrisis. Als representant van de Jungiaanse psychologie heb ik het werk van J. Hollis bestudeerd. Naast een inleiding op het gedachtegoed van Jung staan de werken ‘The stories we live by: Personal Myths and the Making of the Self’ van Dan P. McAdams en ‘The Middle Passage: From Misery to Meaning in Midlife’ van James Hollis centraal in deze scriptie.
Voor de beantwoording van mijn onderzoeksvraag doorloop ik een aantal stappen. Allereerst verken ik het begrip crisis iets verder en geef ik een nadere bepaling van hoe dit begrip in deze scriptie behandeld wordt. Dan ga ik dieper in op de kenmerken van de narratieve psychologie. Ik bespreek de visie van McAdams op de op de ontwikkeling van de persoonlijke mythe en hoe McAdams de crisisperiode halverwege het leven duidt vanuit dit perspectief. Ook de handreikingen die McAdams geeft om met je persoonlijke mythe te werken komen aan bod. Daarna bespreek ik de Jungiaanse visie op de persoonlijkheid en op de ‘middenpassage’: de Jungiaanse duiding van de crisisperiode halverwege een mensenleven. Ik ga in op de adviezen van Hollis ten aanzien van het doorkomen van de middenpassage.
In het laatste deel van de scriptie wordt tot slot de relatie gelegd tussen de beide besproken visies en wat dit betekent voor het omgaan met crisisperioden in een mensenleven. Het zal blijken dat de in deze scriptie besproken visies op crisisperioden in een mensenleven weliswaar raakvlakken hebben, maar gebaseerd zijn op verschillende uitgangspunten die leiden tot verschillende voorgestelde handelingsstrategieën. Er wordt gebruik gemaakt van verschillende metaforen en verschillende taal. De keus voor één van beide in deze scriptie besproken visies heeft implicaties voor hoe crisis geduid wordt en voor de daaruit voortvloeiende handelingswijzen.
Ik ga kort in op de relatie met humanistiek en geestelijke begeiding en ik geef aan waarom ik van mening ben dat het waardevol is als een humanisticus van veel verschillende visies, waaronder de twee in deze scriptie besproken visies, kennis neemt.
| Date of Award | 1 Jan 2009 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | Ton Jorna (Supervisor) & C. W. Anbeek (Supervisor) |
|---|