Aanleiding : Een verscheidenheid aan perspectieven maakt het afstemmen van zorg in de praktijk tot een meerduidig en spanningsvol proces. Een normatief kader gebaseerd op het principe van eigen regie omvat deze complexiteit onvoldoende. Het begrip relationele afstemming - afkomstig uit de zorgethische theorie - geeft het afstemmen weer als een relationeel, dynamisch en iteratief proces en sluit daarmee beter aan bij de ervaren zorgwerkelijkheid.
Doel: Met dit onderzoek is getracht zowel het inhoudelijk begrip van relationele afstemming te vergroten als een start te maken met Responsieve Evaluatie om een gezamenlijk leerproces over relationele afstemming binnen de ouderenzorg te faciliteren en ondersteunen. Met behulp van de methodiek Responsieve Evaluatie is inzichtelijk gemaakt wat voor de betrokken bewoners en zorgverleners van betekenis is voor het nastreven en ondersteunen van relationele afstemming.
Bevindingen & aanbevelingen: Vier dimensies van relationele afstemming worden uitgewerkt : in relatie staan (1), een open zoekproces (2), dialogisch afstemmen (3) en wordingsproces (4). De dimensies geven weer dat betekenissen geen individueel begrip vormen, maar ontstaan en tot uitdrukking komen in een gezamenlijke expressie hiervan binnen de zorgpraktijk. Dit onderzoek toont het belang aan om (expliciet) openheid te geven aan verschillende perspectieven en ervaringen en ze tot uitgangspunt te maken van een gezamenlijke zoektocht naar wat van betekenis is voor goede zorg. Relationele afstemming vraagt om beraad en reflectie zodat in de hectiek van het dagelijks werk ruimte ontstaat om verschillende ervaringen en verhalen gezamenlijk te delen en interpreteren. Responsieve Evaluatie blijkt hieraan als methodiek ondersteunend en faciliteert een gezamenlijk leerproces waarin nieuwe kennis, inzichten en acties ontstaan.
| Date of Award | 1 Jan 2017 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | A. A. M. van Nistelrooij (Supervisor) & M. A. Visse (Supervisor) |
|---|