Met de toenemende vergrijzing en het toenemend aantal chronisch zieken zal een groter beroep worden gedaan op palliatieve zorg met een gerichtheid op het bevorderen van de kwaliteit van leven. Het streven is in de eerste lijn in palliatieve zorg, als multidisciplinaire en interdisciplinaire zorg, te voorzien. De geestelijk verzorger kan, vanwege zijn expertise op dit terrein, hierin een voortrekkersrol vervullen. De belemmerende factoren waarmee de geestelijk verzorger geconfronteerd wordt, worden inzichtelijk gemaakt. Enerzijds gaat het om factoren die verband houden met de beroepsgroep zelf. Anderzijds bestaan er ook belemmeringen vanuit de eerstelijns zorg, waarbij het bio-psycho-sociale zorgmodel belemmerend werkt in het omgaan met zingeving en levensvragen.
Enkele interviews met huisartsen maken inzichtelijk wat de mogelijkheden zijn voor zin- en betekenisgeving in de praktijk van een huisarts en waar de belemmeringen liggen. Zingeving wordt met name geassocieerd met de laatste fase van het leven. Gedurende het leven lijkt zingeving minder aan bod te komen. Daarvoor worden een viertal redenen gegeven.
Ondanks deze belemmerende factoren ligt er een enorm terrein braak in de eerstelijns palliatieve zorg. Een voorstel voor de inbreng van de expertise van de geestelijk verzorger in de eerstelijns palliatieve zorg wordt gedaan.
| Date of Award | 1 Jan 2012 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. W. Anbeek (Supervisor) & C. J. W. Leget (Supervisor) |
|---|