De geleefde ervaring van lijden bij een afwijzing van een euthanasieverzoek. Lijden in onzichtbaarheid.

  • Lieke Wichers Schreur

Student thesis: Master's Thesis: Care Ethics

Abstract

Euthanasie is een veel besproken onderwerp in onze huidige samenleving. Regelmatig is dit onderwerp aan de orde in kranten, de media en ook in de politiek. Heel anders is het wanneer het gaat over mensen wiens euthanasieverzoek wordt afgewezen. Deze problematiek is vooralsnog onzichtbaar. De thesis is een aanzet om deze mensen een gezicht te geven en genereert fenomenologische kennis met betrekking tot het lijden van mensen van wie het euthanasieverzoek is afgewezen. Er wordt onderzocht hoe het lijden wordt ervaren bij een afwijzing van een euthanasieverzoek en wat dit betekent voor goede zorg. Aan de basis van dit onderzoek liggen de geleefde ervaringen van vier participanten waarvan het euthanasieverzoek is afgewezen door de Levenseindekliniek. Uit deze geleefde ervaringen zijn vijf thema’s gedestilleerd die iets zeggen over het lijden van de participanten rondom de afwijzing van het euthanasieverzoek. Deze thema’s zijn: ‘ontheemd raken’, ‘uitzichtloosheid’, ‘hoop’, ‘zich niet gezien voelen’ en ‘totale verlatenheid’. De thema’s kunnen gezien worden als een proces, waarbij ‘hoop’ eveneens zorgt voor beweging; het herhaald blijven zoeken naar een uitweg in het leven of in de dood. Uit de geleefde ervaringen van de participanten blijkt dat zij binnen de thema’s ‘ontheemd raken’ en ‘uitzichtloosheid’ te maken krijgen met een stapeling van verlies van verbinding met de wereld, de ander en zichzelf. Zij voelen zich niet altijd gezien en tevens verlaten door de mensen om hen heen en de professionals die op hun pad komen. Wanneer zij het euthanasietraject ingaan en te maken krijgen met een afwijzing van het euthanasieverzoek, dan worden zij wederom geconfronteerd met deze ervaring van onzichtbaar-zijn door verlating; het zich niet gezien voelen en verlaten worden. Deze ervaring kan omschreven worden als een indikking van het al bestaande geleefde lijden. Dit onderzoek laat zien dat er vanuit het relationele mensbeeld aansluiting gevonden kan worden door deze mensen te zien, te laten tellen en door afgestemd te besluiten (Goossensen, 2014). Aandachtige betrokkenheid – in de breedste zin - blijkt hierin een cruciale fase en een startpunt voor goede zorg.
Date of Award1 Jan 2017
Original languageAmerican English
SupervisorC. J. W. Leget (Supervisor) & M. A. Goossensen (Supervisor)

Cite this

'