Ouderen die in een verpleeghuis wonen zijn afhankelijk van de zorg van anderen. Deze zorg is een kwetsbare aangelegenheid, welke zich uit in thema’s als persoonlijke aandacht, angst en troost in de ervaringen van ouderen. Deze thema’s zijn vaak moeilijk te meten als het gaat om het meten van kwaliteit van zorg in verpleeg- en verzorgingstehuizen. Het thema kwaliteit van leven werd vaak in combinatie met kwaliteit van zorg door een van de geestelijk verzorgers en is daarom meegenomen in de dataverzameling. Geestelijk verzorgers kunnen door middel van hun narratieve competentie een belangrijk rol spelen bij het verantwoorden van kwaliteit van zorg door middel van narratieve verantwoording. Ze kunnen de bewoners en hun (levens)verhalen verstaan; zorgmedewerkers helpen te reflecteren op hun zorgverlening; en hebben inzicht in organisatorische processen. Hierdoor kunnen ze een verbindende rol hebben binnen een organisatie door bijvoorbeeld de leden van de cliëntenraad te ondersteunen en hen te helpen hun advies te vertalen naar het taalveld van managers. De inspiratie voor dit afstudeeronderzoek is gebaseerd op het symposium ‘Kwaliteit, maar dan anders’ van Relief. De branche-organisatie ActiZ presenteerde een programma over een vernieuwd kwaliteitsbewustzijn, waar narratieve verantwoording een onderdeel van is. Er wordt verondersteld dat narratieve verantwoording een meetinstrument is waarmee persoonlijke levensthema’s van ouderen uitgebreider gemeten kunnen worden, dan in de CQ-index. De hoofdvraag van dit onderzoek is: Hoe kan narratieve verantwoording worden ingezet in zorgorganisaties ter bevordering van de kwaliteit van zorg en ter aanvulling op kwantitatieve methoden zoals de CQ-index? ‘Narratieve verantwoording is het verantwoorden van kwaliteit van zorg aan de hand van narratieve informatie, namelijk verhalen en beelden, om zodoende meer recht te doen aan het relationele en complexe karakter van de zorg’ (Jerak-Zuiderent, 2012). De CQ-index is een voor een groot deel, gestandaardiseerd tevredenheidsonderzoek wat eens in de twee jaar wordt uitgevoerd door middel van interviews met bewoners of hun familieleden. Bestuurders in ouderenzorgorganisaties kiezen er vaak voor om aanvullende metingen te verrichten op basis van de belangrijkste thema’s en resultaten van de CQ-index. Deze vraag is beantwoord door middel van literatuur- en praktijkonderzoek. Het praktijkonderzoek vond plaats binnen drie locaties van de Zonnehuisgroep Amstelland in Amstelveen. Op basis van de resultaten van de CQ-index binnen drie locaties zijn zeven semigestructureerde interviews afgenomen met vier geestelijk verzorgers en drie coördinerend EVV-ers, zowel werkzaam op de afdeling somatiek als psychogeriatrie. Ook zijn er gesprekken gevoerd met verschillende managers en de kwaliteitsmedewerker. Bewoners, verzorgenden, geestelijk verzorgers en managers blijken ieder een ander taalveld te hebben met bijbehorende specifieke waarden. Daardoor wordt ook hun visie op kwaliteit gekleurd. Idealiter zou het beleid met betrekking tot kwaliteit van zorg in nauw verband staan met kwaliteit van leven.
Date of Award | 1 Jan 2014 |
---|
Original language | American English |
---|
Supervisor | W. Seekles (Supervisor) & W. van der Vaart (Supervisor) |
---|