Abstract
De manier waarop kwetsbaarheid in coronacrisisbeleid wordt weergegeven creëert een tweedeling in de samenleving: enerzijds een minderheid van ouderen en mensen met een zwakke gezondheid; anderzijds een meerderheid van gezonde en veerkrachtige burgers, die hen moet beschermen. Wanneer de samenleving op deze manier in tweeën wordt gesplitst en er van de veerkrachtige groep, waartoe basisschoolmedewerkers behoren, wordt verwacht dat zij een grote mate van verantwoordelijkheid op zich nemen; hoe wordt kwetsbaarheid dan door hen ervaren? Een zorgethisch onderzoek is hierbij passend omdat kwetsbaarheid binnen zorgethiek als ontologisch uitgangspunt wordt gezien.De onderzoeksbenadering is tweeledig, iets wat kenmerkend is voor een onderzoek binnen de Utrechtse Zorgethiek. Het theoretische gedeelte bestaat uit een zorgethische uiteenzetting van de nauw met elkaar verweven concepten kwetsbaarheid, verantwoordelijkheid en behoeften en het empirische gedeelte uit zes diepte interviews met basisschoolmedewerkers op een basisschool in Utrecht.
Uit de interpretatief-fenomenologische analyse van de empirische data komen vijf thema`s aan het licht met betrekking tot kwetsbaarheid en verantwoordelijkheid: grip krijgen op de situatie; gedeelde verantwoordelijkheid met ouders; in een spagaat; afstand overbruggen en elkaar missen en op elkaar terugvallen en drie met betrekking tot behoeften: ei kwijt kunnen; voorbereid zijn en zelfzorg en ondersteuning.
De zorgethische reflectie op de bevindingen laat zien dat kwetsbaarheid bij basisschoolmedewerkers tot uitdrukking komt in individuele en gedeelde kwetsbaarheid. De verantwoordelijkheden die zij hadden hangen samen met deze kwetsbaarheden en hierin speelt afhankelijkheid ook een rol. Bovendien hebben kwetsbaarheden behoeften gegenereerd, waarvoor verantwoordelijkheid moet worden genomen op zowel overheids-, directie- als medewerkersniveau.
Goede zorg voor basisschoolmedewerkers betekent concreet dat hun ervaringen en behoeften moeten worden meegenomen in de keuzes die de overheid maakt en in de vormgeving van toekomstig (crisis)beleid. Daarnaast is het belangrijk om op de verschillende niveaus verantwoordelijkheid te nemen voor veranderingen die nodig zijn zodat basisschoolmedewerkers bij een volgende coronagolf of andere crisissituatie om kunnen gaan met de omstandigheden.
| Date of Award | 30 Jun 2022 |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Supervisor | A. A. M. (Inge) van Nistelrooij (Supervisor) & Pieter Dronkers (Supervisor) |