Tatoeages zijn in de westerse wereld nooit een vanzelfsprekend verschijnsel geweest. Tot ongeveer de jaren ’70 van de vorige eeuw werden tatoeages door wetenschappers beschouwd als een kenmerk van bepaalde groepen mensen: primitievelingen uit verre oorden droegen tatoeages, maar ook dicht bij huis werden tatoeages in direct verband gebracht met criminaliteit en mensen met een lage sociale komaf. Pas wanneer het tatoeëren in Noord-Amerika en West-Europa, onder invloed van de verschillende emancipatiebewegingen in de jaren ’60 en ’70, in populariteit toeneemt, verandert de houding van wetenschappers. Vanaf de jaren ‘80 onderzoeken psychologen motieven van mensen om zich te laten tatoeëren. Sociologen onderzoeken daarna de verhalen die mensen over hun tatoeages vertellen. Deze verhalen noemen zij ‘tattoo narratives’.
Vanwege het zelfgekozen en permanente karakter van tatoeages bevatten tattoo narratives waardevolle informatie voor de (humanistisch) geestelijk begeleider. Uit zeven open interviews met mensen met tatoeages blijkt dat wanneer deze mensen vertellen over de tatoeages in het leven, zij vertellen over hun zelfbeeld en mensbeeld, over de ander in het leven, over waarden en moraal en in sommige gevallen over doelen, wensen, levensperspectieven en belangrijke gebeurtenissen. Het hebben van tatoeages wordt door deze mensen verschillend ervaren. Voor de ene groep drukken tatoeages uit, wat van grote waarde is in het leven. Afzonderlijke tatoeages staan bijvoorbeeld symbool voor waardevolle anderen of specifieke waarden, zoals vrijheid. Tatoeages zijn voor deze groep mensen een persoonlijke en serieuze aangelegenheid. Voor de andere groep is de betekenisgeving te vinden in ‘het getatoeëerd zijn’, er anders uit zien dan anderen. Deze mensen zien hun tatoeages vooral als een decoratie van het lichaam. Voor alle geinterviewden geldt dat de onderwerpen waarover zij vertellen, veelzeggend zijn voor de wijze waarop zij in het leven staan: hoe ze over het leven denken, hoe ze handelen en hoe ze het leven ervaren. Voor geestelijk begeleiders, maar ook voor andere professionals, bieden tatoeages een unieke ingang om met cliënten over deze onderwerpen in gesprek te gaan.
| Date of Award | 1 Jan 2012 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | J. H. M. Mooren (Supervisor) & Ton Jorna (Supervisor) |
|---|