Doel
Dit onderzoek biedt inzicht in de ervaring van het leven met dementie door personen met dementie (PmD) door te onderzoeken welke metaforen PmD gebruiken wanneer ze hierover praten. Het biedt daarmee inzicht in mogelijkheden voor zorgverleners om aan te sluiten bij deze ervaring. Deze aansluiting wordt op zorgethische wijze beschouwd en beoordeeld.
Methode
Dit kwalitatieve onderzoek is empirisch van aard: acht semigestructureerde duo-interviews met PmD en hun mantelzorgers werden geanalyseerd met metafooranalyse (MIPVU) en middels thematische analyse. Theoretische verkenning van (zorg)ethische, politiek- en taalfilosofische werken hielp deze empirie te interpreteren.
Resultaten
Gevonden thema’s zijn: dementie (1) is niet te vangen, (2) is een sluimerend proces, (3) is als achteruitgang, (4) dementie wordt gezien als normale variant van veroudering of als ziekte, (5) dementie ‘zit in je hoofd’ en (6) dementie kan zelf ook een metafoor zijn. Andere thema’s rondom het geleefde leven met dementie zijn (7) kunnen zijn wie je bent versus isolatie, het omgaan met dementie door (8) bezig te zijn of (9) te vechten en (10) de aanwezigheid van tegenstrijdigheden in opvattingen over dementie.
Conclusie
De zorgethiek dient aan te sluiten bij PmD door niet alleen naar hen te luisteren, maar ook aandacht te hebben voor de taal waarin ze zich uit kunnen drukken. Wanneer maatschappij en zorgprofessional ruimte maken voor de taal en metaforen van PmD, kan dementie betekenis gegeven worden. Het dominante discours rondom dementie kan dan doorbroken worden met epistemic justice.
| Date of Award | 1 Jan 2019 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. J. W. Leget (Supervisor) & Anke Oerlemans (Supervisor) |
|---|