EEN GOED LEVEN

: Verhalen van mensen met een ernstige psychische aandoening

Abstract

Mensen met een ernstige psychische aandoening (EPA) hebben een grote kans op
sociale uitsluiting. Om te zorgen dat mensen met EPA in de Nederlandse samenleving
kunnen participeren, is het belangrijk om hun idealen, wensen en behoeften in kaart te
brengen en heersen sociale structuren kritisch te bekijken en te evalueren.
Het doel van dit onderzoek is inzicht verkrijgen in wat een goed leven is volgens
mensen met EPA, waardoor gewerkt kan worden naar meer maatschappelijke
participatie voor deze doelgroep.
Met behulp van narratieve interviews zijn verhalen verzameld van mensen met
EPA over wat volgens hen een goed leven is, en wat hun ervaringen zijn in het
nastreven van een goed leven in de Nederlandse samenleving
Een goed leven volgens participanten is (i) jezelf kunnen zijn, (ii) persoonlijke
ontwikkeling, (iii) fysieke en emotionele veiligheid en (iv) van betekenis kunnen zijn.
Zij zien dit als iets waar nog bereikt moet worden. Hier streven zij naar. Echter ervaren
participanten de Nederlandse samenleving als normaliserend, stigmatiserend en
onveilig. Dit belemmert hen in hun weg naar een goed leven en maatschappelijke
participatie.
Voor maatschappelijke participatie is het van belang dat participanten mee
mogen, kunnen en willen doen. Hiervoor is het belangrijk dat de GGZ toegankelijker
wordt, stigmatisering wordt gereduceerd en passend werk wordt geboden

Date of Award	9 Nov 2024
Original language	Dutch
Supervisor	Femmianne H. Bredewold (Supervisor) & Menno E. A. Hurenkamp (Supervisor)