Dit onderzoek gaat over de ervaring van ambulante zorg door mensen met ernstige psychische aandoeningen (EPA). De afgelopen periode is de ambulantisering van de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) voortvarend ingezet. Dit onderzoek poogt inzicht te geven in ervaringen en de ervaren opbrengst van mensen met EPA betreffende de ambulante hulpverlening. In hoeverre sluit de hulpverlening aan bij de wensen en behoeften van cliënten en wordt deze geboden op een manier die recht doet aan de positie en betekenisgeving van de hulpvrager? De centrale onderzoeksvraag luidt: Hoe ervaren mensen met ernstige psychische aandoeningen ambulante zorg en wat betekent dit voor het verlenen van goede zorg? De bevindingen van dit onderzoek tonen dat het cliënten om verschillende redenen niet voldoende lukt een zinvol leven te leiden in de maatschappij. Ambulante hulpverlening heeft daarom een cruciale functie. Dit onderzoek toont dat de kwaliteit van de relatie en de relationele afstemming de belangrijkste elementen hiervan zijn. Daarnaast is een vrije ruimte waar cliënten als mens in al hun kwetsbaarheid kunnen verschijnen van groot belang. Dit vraagt om een relatiegerichte benadering van zorg, waarbinnen ruimte is voor kwetsbaarheid en tragiek.
| Date of Award | 1 Jan 2017 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | A. A. M. van Nistelrooij (Supervisor) & A. R. Niemeijer (Supervisor) |
|---|