Doel: Het primaire doel van het onderzoek is het doordenken van telecare door te kijken naar de veranderingen in de zorgrelatie, via de primaire auteurs Jeanette Pols, Annelies van Heijst en Bart Cusveller, en na te gaan welke mogelijke veranderingen dit met zich meebrengt voor de zingevingservaring van de verpleegkundige zorgverlening. Achtergrond: Telecare is een benaming van zorg die op afstand wordt geleverd doormiddel van informatieve communicatieve technieken zoals beeldmonitors. Telecare wordt gezien als een innovatieve manier van zorg verlenen, waarbij aan de ene kant zorg efficiënter kan worden ingezet en aan de andere kant de zelfredzaamheid van de patiënt wordt gestimuleerd. De zorg wordt op afstand gegeven door de verpleegkundige. Telecare brengt veel veranderingen met zich mee voor de zorgpraktijk en de zorgrelatie doordat het verlenen van zorg verandert. Methode: Ten eerste is er een globale verkenning gemaakt van het onderwerp via onder andere de onderzoek databank MEDLINE, waarbij drie geschikte primaire auteurs zijn gekozen om het onderwerp verder te bestuderen. Vervolgens zijn doormiddel van het ‘snowbal’-effect geschikte secundaire auteurs gevonden ter ondersteuning van het onderzoek. De literatuur is uitgewerkt via de lijn van de primaire auteurs en daarnaast wordt er via een reflectie op deze literatuur nader ingegaan op de veranderingen die telecare met zich meebrengt. Bevindingen: Bij telecare wordt technologie via een medium verzorgd tussen de verpleegkundige en de patiënt. Dit brengt andere betekenissen mee voor beiden. Het verlenen van zorg via beeldtechnologie is anders dan het verlenen van zorg in dezelfde ruimte bij de patiënt. Door telecare wordt de verantwoordelijkheid voor de zorg meer bij de patiënt gelegd, waardoor de zelfredzaamheid van de patiënt wordt vergroot. De verpleegkundige heeft meer een monitorende rol en baseert zijn handelen op de gegevens die hij van de patiënt ontvangt. Daarnaast treedt de verpleegkundige preventief op en bevordert de stabiliteit van de patiënt. Telecare zorgt voor een hybride ruimte in het huis van de patiënt, waarbij hij leert om te gaan met zijn ziekte. Het is van belang dat deze hybride ruimte vertrouwd aanvoelt voor de patiënt. Annelies van Heijst, primaire auteur, pleit voor een menslievende zorg. Deze is gebaseerd op het zien van de menselijke kant van de patiënt en hoe hij omgaat met zijn ziekte. De verpleegkundige kan de ander als mens bereiken en zichzelf als mens neerzetten door een symbiotische relatie te ontwikkelen met telecare. Techniek wordt dan als een verlengde gezien van de verpleegkundige om zorg te verlenen. Er kan voorbij de fysieke afstand worden gegaan om een nabijheid te creëren om toch dichtbij te staan. De zingevende ervaring die Bart Cusveller, primaire auteur, stelt komt vanuit het idee dat mensen een verantwoordelijkheidsgevoel hebben naar elkaar. Deze komt inhoudelijk tot stand in de houding die de verpleegkundige aanneemt ten opzichte van de patiënt. Deze houding is gebaseerd op de persoonlijke en professionele identiteit van de verpleegkundige. Discussie: De verpleegkundige kan door het gemis van de zintuigelijke waarneming en de aanvulling van telecare de werkelijkheid anders waarnemen. Hij moet zijn beroep opnieuw afstemmen om zorg te verlenen. Het zorg verlenen in zijn geheel krijgt op deze manier een andere betekenis en vraagt andere vaardigheden. De vormgeving van de persoonlijke en de professionele identiteit moet hij verder verbreden en uitdiepen. Hij kan dit doen door te luisteren naar zichzelf en te reflecteren op de zorgverlening. Het lijkt erop dat het reflecteren voor de verpleegkundige extra belang krijgt bij de zorgverlening middels telecare. Dit komt mede door de tekortkoming van de zintuigelijke waarneming om zorg te verlenen.
| Date of Award | 1 Jan 2015 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. J. W. Leget (Supervisor) & F. J. H. Vosman (Supervisor) |
|---|