In de GGZ richten ervaringsdeskundigen zich op herstel. Dit overlapt met zingeving, wat de focus is van geestelijk verzorgers. Daarnaast gaan beide uit van het (levens)verhaal van cliënten. Mijn aanname is dat beide een narratieve benadering hanteren en zich richten op de narratieve identiteit van cliënten. Ik wil inzichtelijk maken hoe ze zich tot elkaar verhouden. Mijn onderzoeksvraag is: welke overeenkomsten en verschillen zijn er tussen ervaringsdeskundigen en geestelijk verzorgers in de omgang met zingeving, herstel en narratieve identiteit in het contact met cliënten? Herstel, zingeving en de narratieve benadering zijn uitgewerkt in het theoretisch kader. Vervolgens heb ik vijf geestelijk verzorgers en vijf ervaringsdeskundigen op deze thema´s bevraagd. Ervaringsdeskundigen en geestelijk verzorgers focussen zich op dezelfde herstelelementen. We zien zowel overeenkomsten als duidelijke verschillen in de omgang met deze elementen. Bij de meeste respondenten komen dezelfde zinbehoeften ter sprake. Ze gaan op dezelfde wijze om met deze zinbehoeften. Het verschil zit hem in wie meer met welke zinbehoefte bezig is. Respondenten hebben dezelfde basishouding die past binnen de narratieve benadering. Echter ze houden zich niet bezig met de narratieve identiteit van cliënten. Door de vele overeenkomsten kunnen ze elkaar versterken en een bijdrage leveren aan herstelondersteunende zorg.
Date of Award | 1 Jan 2016 |
---|
Original language | American English |
---|
Supervisor | N. L. Immler (Supervisor) & A. W. Braam (Supervisor) |
---|