Eenzaamheid is tegenwoordig een prangend maatschappelijk thema omdat het vergaande mentale en fysieke gevolgen heeft voor mensen. Vanwege de complexiteit van het thema worden oplossingen in veel verschillende sectoren en werkwijzen gezocht. Ook organisaties in de kunst- en cultuursector, zoals musea, houden zich steeds vaker bezig met maatschappelijke vraagstukken. De positieve gevolgen van interactie met kunst op de gezondheid worden door wetenschappelijk onderzoek steeds duidelijker. Hoewel duidelijk is dat musea kunnen helpen het welzijn en de gezondheid van mensen te verbeteren, is er nog geen duidelijk beeld van de rol die musea kunnen spelen in het tegengaan van specifiek eenzaamheid. De vraag hoe musea dat het best kunnen doen, wordt in dit onderzoek belicht door een literatuurstudie en een casestudyonderzoek uit te voeren. Aan de hand van vastgestelde werkzame elementen van eenzaamheidsinterventies wordt de werkzaamheid van drie in Engeland uitgevoerde museumprojecten geanalyseerd. Uit deze analyse blijkt dat museumprojecten succesvol eenzaamheid kunnen verminderen, maar dat daarbij onvermijdelijk ook uitdagingen optreden en dat het belangrijk is dat musea aan een aantal voorwaarden voldoen als zij aan de slag gaan.