Binnen het vak geestelijke verzorging ontstaat steeds meer aandacht voor het thema ‘werk en zingeving’. Daarnaast neemt de aandacht voor workplace chaplaincy (geestelijke verzorging bij werk) in internationale wetenschappelijke literatuur toe. Het rent-a-chaplain model is een vorm van geestelijke verzorging bij werk waarbij geestelijke verzorgers (vaak op basis van een uurtarief) ingehuurd worden door bedrijven voor individuele begeleiding van werknemers. Deze vorm van geestelijke verzorging is in Nederland relatief nieuw en onbekend. Als casus voor dit onderzoek is i mindLife gebruikt, die deze vorm van geestelijke verzorging sinds 2021 aanbiedt. Het doel van dit exploratieve onderzoek is inzicht te verkrijgen in hoe deze professionele praktijk door geestelijk verzorgers en verwijzers gekenmerkt wordt. ‘Praktijk’ is gedefinieerd op basis van Smit (2015). Het onderzoek bestaat uit diepte-interviews met geestelijk verzorgers bij i mindLife (N=8) en een enquête voor verwijzers (N=7). De resultaten zijn geanalyseerd met behulp van thematische analyse (Braun & Clarke, 2006). De kenmerken van de praktijk worden geschetst binnen twee domeinen: het domein van organisaties en het domein van geestelijke verzorging. Binnen het domein van organisaties beschouwen verwijzers en geestelijk verzorgers de focus op levensvragen als een onderscheidend kenmerk van de praktijk. Zij zetten dit af tegen een medische of psychologische benadering. Volgens sommige geestelijke verzorgers bestaan er raakvlakken tussen geestelijke verzorging bij werk en coaching. Binnen het domein van geestelijke verzorging benoemen geestelijk verzorgers de volgende kenmerken van de praktijk: de korte duur van de trajecten, een resultaatgerichte context en de spanningsvelden die dit met zich meebrengt. De praktijk overlapt met andere werkvelden van geestelijke verzorging wat betreft vergelijkbare spanningsvelden, de thematieken van cliënten en de werkwijzen en waarden van geestelijk verzorgers. Een andere bevinding van dit onderzoek was de discrepantie tussen de taal die verwijzers en geestelijk verzorgers gebruiken in hun visie op de praktijk. In de discussie worden de resultaten geïnterpreteerd in het licht van literatuur en de beperkingen van dit onderzoek. Vervolgonderzoek onder verwijzers en cliënten is nodig voor een beter inzicht in de spanningsvelden en discrepanties. Daarnaast worden implicaties van de resultaten voor de praktijk besproken. Aanbevelingen worden gedaan met betrekking tot de beroepsgroep, profilering, organisatievormen van de praktijk en het ontwikkelen van taal.
| Date of Award | 20 Aug 2022 |
|---|
| Original language | Dutch |
|---|
| Supervisor | Carmen M. Schuhmann (Supervisor) & Marie-Christine J. L. Opdenakker (Supervisor) |
|---|