Doel:
Aan de hand van de analyse van een casus uit de eigen praktijk zicht krijgen op wat er, vanuit het perspectief van de presentiebenadering bezien, gebeurt in dit specifieke bemoeizorgtraject. Daarnaast een antwoord krijgen op de vraag wat uit het handelen van de werker te leren is over bemoeizorg als goede zorg.
Typering onderzoek:
Kwalitatief, intensief onderzoek in de vorm van een gevalsstudie aan de hand van een casus uit de eigen (bemoeizorg)praktijk van de onderzoeker.
Uitkomsten en bevindingen:
Het interventionistische aspect van de contactleggingsfase in het bemoeizorgtraject wordt vanuit de presentiebenadering gezien al snel na de eerste kennismaking gerepareerd. Dit gebeurt doordat de bemoeizorger een manier vindt om doelgericht en vraaggericht werken te combineren. Zij gaat vanuit betrokkenheid op een aandachtige manier een relatie met de cliënt aan. Een relatie waarin de heer, doordat de werker zichzelf laat zien, zichzelf ook durft te laten zien. De relatie verdiept zich toenemend. De werker zet waar nodig haar persoonlijke en professionele competenties in in haar zorg voor de heer. De cliënt wordt door de bemoeizorger weer betrokken in een relatie en gaandeweg van daaruit weer in contact gebracht met de wereld om hem heen. Hij ervaart baat bij de ingezette zorg: hij laat duidelijk merken dat hij er door opbloeit. De relatie groeit uiteindelijk uit tot een volledig ‘presente’ relatie, waarin de bemoeizorger ook de verantwoordelijkheid neemt die aan de relatie verbonden is. Vanuit zorgethisch perspectief gezien is het traject na een interventionistische start goede zorg te noemen.
Beperkingen:
Er wordt slechts één casus (N=1) bestudeerd en geanalyseerd. Hierdoor zijn de resultaten niet generaliseerbaar naar een populatie. De casus is opgetekend door de onderzoeker in haar eigen woorden. Hierdoor blijft de eigen inbreng van de cliënt achterwege. Het was, vanwege het feit dat de cliënt overleden is, ook niet mogelijk de bevindingen bij hem te toetsen om daarmee de betrouwbaarheid te verhogen.
Waarde:
Omdat een casus uit de praktijk van bemoeizorg intensief bestudeerd en geanalyseerd wordt, geeft het onderzoek een reële inkijk in de manier van werken in de bemoeizorg. Hierdoor is een gefundeerde uitspraak te doen over hoe deze werkwijze zich verhoudt tot de presentiebenadering.
Trefwoorden:
Bemoeizorg, presentiebenadering, relatie, aandacht, contact, autonomie, zorgethiek, goede zorg, wederkerigheid, kwalitatief onderzoek, (N=1)-gevalsstudie.
| Date of Award | 1 Jan 2014 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | A.B. Timmerman (Supervisor) & F. J. H. Vosman (Supervisor) |
|---|