Abstract
Alhoewel Nederland in de top tien staat van gelukkigste landen, het aantal jongeren wat hulp zoek bij de psycholoog neemt toe. Volgens verschillende psychiaters komt dat doordat de huidige generatie jongvolwassenen niet weet hoe ze met lijden om moeten gaan. In dit onderzoek wordt vanuit een zorgethisch blik onderzocht hoe jongvolwassenen omgaan met mentaal ongemak, wat de invloed van de samenleving hierop is en wat deze inzichten kunnen bieden voor goede omgang met mentaal ongemak.In de huidige samenleving overheerst het vrije markt discours waar presteren en concurreren de voornaamste waarden zijn. Er is geen plek voor falen in deze manier van samenleving, want wie faalt eindigt onderaan de maatschappelijke lader. Als gevolg van de nadruk op eigen verantwoordelijkheid, wordt falen gezien als een eigen keuze. Oorzaken van het falen worden vaak gezocht in de vorm van psychische stoornissen, op die manier kunnen mensen de stoornis aanwijzen als oorzaak van hun falen. Het huidige leefstijl discours, waarbij eigen verantwoordelijkheid hoog in het vaandel staat, leidt juist tot ziek maken. Men neigt vervolgens tot de geestelijke gezondheidszorg omdat zij niet meer weten met hun mentale problemen om te gaan.
In het empirische deel van dit onderzoek wordt middels fenomenologische interviews met 5 respondenten getracht om de geleefde ervaring van mentaal ongemak bij jongvolwassenen te grijpen. Mentaal ongemak gaat gepaard met het ervaren van negatieve emoties zoals angst, onzekerheid, twijfels, stress en uitzichtloosheid. Als gevolg van geïnternaliseerde verwachtingen en het leven in versnelling maakt men geen ruimte om deze negatieve emoties te ervaren.
Het erkennen en het waarderen van emoties is een belangrijk aspect voor zelfzorg. Door de maatschappelijke versnelling raakt men vervreemd van zichzelf en diens emoties. De oplossing hiervoor is zoeken naar resonantie. Door middel van resonantie komt men meer in verbinding met de ander en daardoor ook met zichzelf en leert men meer over zijn eigen emoties en behoeften. Bovendien door meer met de ander in contact te zijn vormt men diens eigen identiteit en leert men meer over zichzelf. Het vormt echter een uitdaging om in deze versnelde maatschappij meer tijd en ruimte te creëren omdat het de maatschappelijke positie van jongvolwassenen kwetsbaar kan maken.
| Date of Award | 22 Sept 2021 |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Supervisor | Alistair R. Niemeijer (Supervisor) & Carlo J. W. Leget (Supervisor) |