Het doel van dit onderzoek is het genereren van kennis over goede palliatieve zorg in de terminale fase in de psychogeriatrie om zo een bijdrage te kunnen leveren aan de bijscholing en ondersteuning van vrijwilligers in deze palliatieve, terminale zorg binnen de psycho-geriatrie. De aanleiding voor dit onderzoek was dat het in de palliatieve zorg van belang zou zijn dat de stervende en de vrijwilliger goed matchen. Bij dit matching wordt gekeken naar de beschikbaarheid van de vrijwilliger, de specifieke behoeften van de cliënt of patiënt en naar de voorkeuren van zowel de cliënt of patiënt als vrijwilliger.
Hoofdvraag in dit onderzoek is: ‘Wat is de bijdrage in relationele zin en daarmee de betekenis van vrijwilligers in goede palliatieve zorg in de terminale fase voor mensen met dementie en hun naasten in verzorgings- en verpleeghuizen’. Dit onderzoek bestaat uit een literatuuronderzoek naar palliatieve zorg voor dementerenden en de betekenis van vrijwilligers hierin. En een empirisch deel van interviews met de nabestaanden (naasten) van dementerenden (a) en een focusgesprek met vrijwilligers in de psychogeriatrie (b).
De resultaten van dit onderzoek maken duidelijk dat veel barrières zijn in de psychogeriatrie om over te gaan op een palliatieve benadering in de terminale fase. Deze barrières bestaan uit een onder andere de visie op en de houding ten aanzien van dementie en communicatieproblemen inherent aan dementie zelf. Het mechanisme van reductie, waardoor mismatch, zou hierin een rol spelen. De zorg in verzorgings- en verpleeghuizen voor dementerenden kan worden gezien als een proces van vier deelnemende partijen: de dementerenden, hun naasten, de professionele zorgverleners en de vrijwilligers. Elk van de deelnemende partijen maakt hierin een eigen proces door, waarin voortdurend een nieuw evenwicht gevonden moet worden. De naasten zetten ‘verbondenheid voelen met de dementerende partner of ouder’ centraal. Hierin zijn communicatieve vaardigheden, ontvankelijkheid en empathisch vermogen bij de zorgverleners, van groot belang. In de bijscholing en ondersteuning voor zorgverleners in de (palliatieve) zorg in de psychogeriatrie zouden de leerprocessen om ‘presentie te leren’ en zo ‘reductie te reduceren’, een plaats verdienen (Goossensen, 2011).
| Date of Award | 1 Jan 2017 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | A. Goossensen (Supervisor) & C. M. Schuhmann (Supervisor) |
|---|