Dit single case participatieve actieonderzoek (PAR) richt zich op het vinden van een huis voor Mehmet. Mehmet is sinds zijn ontslag uit een psychiatrische kliniek thuisloos: hij heeft geen eigen huis, maar is ook niet dakloos. De toenemende vraag naar sociale huurwoningen maakt het steeds moeilijker om een woning te krijgen als dakloze. Dit onderzoek heeft als doel 1) een huis voor Mehmet te vinden en 2) de problemen met het vinden van een huis te begrijpen in hun bestuurlijke context en 3) hiervan te leren over goede zorg.
Het is niet gelukt een huis te vinden voor Mehmet. De problemen die wij tegenkwamen waren te onderscheiden in problemen op bestuursniveau en problemen op uitvoeringsniveau. Op bestuursniveau kon de gemeente Den Haag niet voorzien in de behoefte van thuislozen. Het beleid kent geen sensitiviteit voor de particuliere context. De hulpverleners, die de voorzieningen en de particuliere context samen moeten brengen, hebben niet genoeg met Mehmet afgestemd, waardoor Mehmet zich ging verzetten.
Goede zorg voor Mehmet, of thuislozen in vergelijkbare context bestaat uit twee delen.
Op beleidsniveau een (aantal) maatschappelijke actor(en) die verantwoordelijkheid nemen voor de hulp van thuislozen. Op uitvoeringsniveau hulpverleners die in afstemming met Mehmet de bestaande voorzieningen afstemmen op de behoeftes en particuliere context van Mehmet.
Single case PAR biedt kansen voor de zorgethiek om in de praktijk te ervaren welke problemen er zijn. Tegelijk is single case PAR erg kwetsbaar, omdat de kwetsbare relatie tussen twee mensen centraal staat. In dit onderzoek verloor ik de gelijkwaardigheid met Mehmet, omdat ik vóór hem ging denken in plaats van mét Mehmet.
| Date of Award | 1 Jan 2018 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. J. W. Leget (Supervisor) & A. R. Niemeijer (Supervisor) |
|---|