Abstract
Dit onderzoek richt zich op belevingen in het rouwproces van naasten van personen die zijn overleden door euthanasie wegens psychische aandoeningen, een tot op heden onderbelicht onderwerp in de literatuur (Snijdewind et al., 2022, p. 2). In Nederland, waar euthanasie onder strikte voorwaarden is toegestaan, is beperkte kennis over het rouwproces van deze specifieke groep naasten en over de storende en ondersteunende factoren die het rouwproces van hen beïnvloeden. In dit onderzoek wordt dan ook verkend hoe zij hun verlies ervaren, hoe zij zich heroriënteren na dit verlies en wat zij als storend of ondersteunend ervaren tijdens hun rouwproces.Het onderzoek bestaat uit zowel kwantitatieve als kwalitatieve analyses. Kwantitatieve data zijn verzameld via vragenlijsten, waarbij de ernst van rouw werd gemeten. Kwalitatieve data zijn verzameld via semigestructureerde diepte-interviews. Deze uitkomsten zijn gecombineerd met elkaar. De resultaten laten zien dat naasten unieke rouwervaringen hebben die sterk afhankelijk zijn van de specifieke context van euthanasie wegens psychische aandoeningen en dat er zowel storende als ondersteunende factoren zijn die invloed hebben op het rouwproces. Het verliezen van een dierbare is een existentiële breukervaring die het leven ingrijpend verandert, maar ook ruimte kan bieden voor nieuwe perspectieven.
Dit onderzoek beoogt bij te dragen aan een beter begrip van deze rouwervaringen, zeker omdat euthanasie wegens psychische aandoeningen een controversieel onderwerp blijft (Scopetti, 2023). De bevindingen uit dit onderzoek kunnen dan ook een waardevolle aanzet zijn tot toekomstig onderzoek en praktijkverbeteringen in de zorg voor naasten van dierbaren euthanasie wegens psychische aandoeningen.
| Date of Award | 2024 |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Supervisor | Geert E. Smid (Supervisor) & Wander van der Vaart (Supervisor) |