De scriptie onderzoekt hoe het begrip vakmanschap een invloed kan hebben op het vakgebied Projectmanagement. Vanuit de overtuiging dat andere vakgebieden dan de organisatiekunde - een toegepaste, instrumentele benadering - kunnen helpen bij de moeilijkheden waar projectmanagement als discipline voor staat, wordt beschreven dat ondanks de enorme hoeveelheid literatuur over projectmanagement en over noodzakelijke kwaliteiten en eigenschappen van de projectmanager veel projecten mislukken. Blijkbaar lukt het ondanks almaar uitdijende kennis niet om een kader te ontwikkelen dat voldoende handreiking geeft voor het handelen in de praktijk.
Door vanuit een historisch perspectief de kenmerken van projectmanagementtheorie te benoemen wordt aangegeven dat projectmanagement als zelfstandige discipline zich in haar ontwikkeling in een merkwaardige paradox heeft gemanoeuvreerd. Enerzijds poogt projectmanagement door middel van steeds toenemende hoeveelheden modellen en theorie vakwerk te ‘garanderen’, anderzijds is het vakwerk precies daardoor los komen te staan van het project. Denken en doen zijn steeds verder van elkaar gescheiden geraakt en vakmanschap wordt tegenwoordig gepositioneerd in het goed kunnen nadenken over het werk, in plaats van in het werk zelf.
Vanuit dit perspectief wordt een kritiek op de wetenschappelijke benadering van projectmanagement vormgegeven. Allerlei menselijke aspecten ontbreken in de beschrijving van de projectmanager. Met de theorie van het ongrijpbare weten, ‘ tacit knowing’ (Polanyi, 1974) wordt onderbouwd dat objectieve kennis niet kan bestaan omdat elke vorm van kennen of weten een persoonlijke component in zich draagt. Er wordt uitgelegd dat persoonlijke en subjectieve factoren onder alle omstandigheden een belangrijke invloed hebben op het denken. Projectmanagers kunnen, door hun eigen beperkingen te omarmen, te trainen en te ontwikkelen, steeds beter de complexe processen vormgeven die zich aandienen bij het managen van projecten.
Vakmanschap kan als begrip helpen de professionele handelingsruimte van een projectmanager te vergroten. Vakmanschap komt in de verdrukking door het toenemende verlangen naar snel succes, juist bij een complexe taak als het managen van projecten. In een casusbespreking wordt duidelijk gemaakt dat op het concrete, praktische niveau het verlangen naar het afleveren van goed werk gestalte krijgt in verbinding met de belangen van andere betrokken en participanten in een project. Bij problemen kiest de vakman voor oplossingen die zich richten op het lange termijn perspectief. Een vakkundig projectmanager gebruikt zeker theorie, maar alleen voor zover hij daar zelf het nut van inziet. Theorie wordt zo dienstbaar voor de bedoelingen van de projectmanager, in plaats van richtinggevend voor het handelen.
| Date of Award | 1 Jan 2009 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | R. G. A. Kaulingfreks (Supervisor) & H. Letiche (Supervisor) |
|---|