In onze huidige samenleving gebruiken we dagelijks het Internet, voor werk evenals voor privé gebruik. Dit leidt tot een andere manier van communiceren dan het traditionele face-to-face gesprek. Communicatie via online kanalen, zoals email, chat en videoconferencing, verloopt voornamelijk via schrijven, met uitzondering van videoconferencing waarin beeld en spraak ook een rol hebben. Deze online kanalen hebben met elkaar gemeen dat het een vorm van bemiddeld contact is; er is letterlijk een middel nodig (computer, internetconnectie, server et cetera) om met elkaar in contact te komen. Hierdoor valt het fysieke aspect tussen mensen weg; er wordt op afstand gecommuniceerd.
Vanuit de Universiteit voor Humanistiek bieden wij een universitaire opleiding aan in de persoonsgerichte counseling. Deze opleiding betreft primair het trainen van studenten in face-to-face counseling. In deze thesis wordt het ervaren van empathie,een van deze kernvoorwaarden van persoonsgerichte counseling,
onderzocht in een online omgeving. Is het mogelijk empathie te ervaren wanneer het contact verloopt via online kanalen, in plaats van louter face-to-face contact?
De persoonsgerichte counseling en online counseling zijn met elkaar vergeleken in deze thesis om te onderzoeken of en in hoeverre empathie, die tot uiting komt in de relatie tussen de cliënt en counselor, ook kan plaatsvinden in online counseling.
Uit het onderzoek volgt dat het ervaren van empathie plaatsvindt in de relatie tussen de cliënt en counselor. Ook blijkt uit het onderzoek dat online communicatie leidt tot een aantal barrières en mogelijkheden voor de relatie tussen de cliënt en counselor. Mogelijkheden die online counseling biedt is onder andere het experimenteren met een nieuwe (virtuele) identiteit, het gevoel van gelijkwaardigheid en een gevoel van
veiligheid dankzij anonimiteit van de cliënt (wat bij kan dragen aan het gevoel van vertrouwen). Wat online counseling onderscheidt van de persoonsgerichte counseling is het ervaren van een nieuwe (digitale) belevingswereld van de cliënt die voor sommigen leidt tot een gevoel van een veiligere omgeving. Hier staat
tegenover dat online counseling een aantal beperkingen heeft in de relatie tussen de cliënt en counselor, zoals het wegvallen van de lichaamstaal, dat counselors minder goed de cliënt kunnen volgen, dat er een verminderd vermogen is om de cliënt te begrijpen en tot slot, dat het lastiger is empathie uit te drukken naar de cliënt. Het is cruciaal voor de online counselor om een aantal technische vaardigheden aan te leren zodat hij kan omgaan met digitale communicatie middelen. Verder behoort de counselor zich te scholen in zich empathisch uitdrukken via schrift aangezien spraak weg valt in online counseling (met uitzondering van videoconferencing).
Verder blijkt uit dit onderzoek dat face-to-face en online counseling verschillende vormen van counselling zijn. Dit bekent dat het gaat om bij welke vorm van counseling de cliënt en counselor zich vertrouwd en veilig voelen. Dit gevoel van vertrouwen en veiligheid is nodig om in een diepe relatie te raken en daarmee in extensie, empathie te ervaren. Een advies dat gegeven wordt in de conclusie is dat online counseling en face-to-face counseling van elkaar kunnen leren, en wellicht gezamenlijk een op maat gerichte dienst kunnen aanbieden aan de cliënt; gespecificeerd op zijn of haar behoeften en preferenties.
| Date of Award | 1 Jan 2015 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. M. Schuhmann (Supervisor) & J. Duyndam (Supervisor) |
|---|