Abstract
Verpleegkundigen in de wijk krijgen in toenemende mate te maken met onbegrepen gedrag in de thuissituatie. Verpleegkundigen hebben aangegeven dat er onvoldoende richtlijnen zijn die toepasbaar zijn voor de thuiszorgsetting.Het doel van dit onderzoek is dan ook om inzicht te krijgen op welke manier er goede zorg geleverd kan worden aan verpleegkundigen in de thuiszorg op het gebied van veiligheid in de omgang met cliënten waarbij er sprake is van onbegrepen gedrag.
Doormiddel van een combinatie van een zorgethische literatuurstudie en zes semigestructureerde interviews met verpleegkundigen uit de wijk is antwoord gegeven op de hoofdvraag.
De resultaten laten zien dat veiligheid een complex en subjectief concept is, beïnvloed door zowel fysieke als emotionele factoren, en sterk afhankelijk van de specifieke context waarin zorg plaatsvindt. Het blijkt dat verpleegkundigen zelf bestaande beelden en structuren over hun vak in relatie tot veiligheid in stand houden.
Om goede zorg te kunnen bieden aan verpleegkundigen is het van belang dat er een verschuiving plaats vind van de definities van veiligheid, waarbij verpleegkundigen zich bewust zijn van de structuren die rondom de beroepsdeformatie naar voren komen. Het empoweren van verpleegkundigen en hen betrekking in beleidsvorming op organisatie niveau zijn gevonden als noodzakelijk om goede zorg te kunnen bieden voor verpleegkundigen werkzaam in de wijk op het gebied van veiligheid.
| Date of Award | 22 Aug 2024 |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Sponsors | University of Humanistic Studies |
| Supervisor | Carlo J. W. Leget (Supervisor) & Gustaaf F. Bos (Supervisor) |