Deze thesis onderzoekt de bruikbaarheid van de theoretische lens necropolitiek (Mbembe, 2019) om het discours over migratie en veiligheid in Nederlandse politiek en media beter te begrijpen. Middels een kritische discoursanalyse (CDA) (Fairclough, 1995; 2003) zijn verkiezingsprogramma’s, debatten, een wetsvoorstel en nieuws- en opinieartikelen van grote kranten in Nederland geanalyseerd. In de analyse is allereerst gekeken naar de mate waarin het discours tussen veiligheid en migratie met elkaar kruist en op welke manier dit geconstrueerd wordt. Vervolgens is geanalyseerd in welke mate dit leidt tot veiligheidsmaatregelen en dehumanisering van migranten. Dit is bezien vanuit de lens van necropolitiek, waarbij de ‘uitzonderingstoestand’, ‘vijandelijke relatie’, ‘overbodige levens’ en ‘(levende) doden’ als kernbegrippen zijn gebruikt. Uit de analyse blijkt dat necropolitiek als theoretische lens de onveiligheid en ontmenselijking van migranten kan blootleggen. In het discours blijkt deze onveiligheid vaak het gevolg van uitzonderlijke maatregelen om de veiligheid van Nederland(ers) te bewerkstelligen. Migranten worden gerepresenteerd als bedreiging voor de veiligheid en als reactie daarop gereduceerd tot de status van ‘overbodig leven’ en/of ‘levende doden’. Het discours creëert daarmee een vraag om politieke reacties zoals het tegengaan, terugsturen of verminderen van migranten. Concluderend blijkt necropolitiek ook in het Nederlandse discours een bruikbare lens te zijn voor het analyseren van het discours over veiligheid en migratie. Deze thesis dient als aanzet tot vervolgonderzoek waarbij CDA in volledigheid wordt toegepast en representativiteit van bronnen gewaarborgd wordt.
- veiligheid
- migratie
- necropolitiek
- kritische discoursanalyse
- Nederlandse politiek- en mediadiscours