Patiënten in het ziekenhuis hebben soms voldoende aan de zorg die verpleegkundigen bieden op psychosociaal en spiritueel vlak, terwijl soms aanvullende psychosociale of spirituele zorg nodig is van een daarin gespecialiseerde professional. Uit een kleinschalig onderzoek in het Westfriesgasthuis, een ziekenhuis in Hoorn, blijkt dat verpleegkundigen het verschil tussen de psychiatrische dienst, geestelijke verzorging en medisch maatschappelijk werk niet helder hebben. Dit maakt het verwijzen naar de juiste professional lastig.
Dit onderzoek heeft twee doelen. Ten eerste wil het inzicht verkrijgen in wat verpleegkundigen nodig hebben om te verwijzen op het terrein van psychosociale en spirituele zorg. Ten tweede wil het inzicht verkrijgen in welke rol de professionals die gespecialiseerd zijn in psychosociale en spirituele zorg kunnen vervullen om verpleegkundigen te helpen in het verwijzen. Daarvoor is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: Welke rol spelen de factoren kennis, indirecte patiëntenzorg en samenwerking bij het adequaat verwijzen van patiënten door verpleegkundigen naar de psychosociale en spirituele zorgprofessional in een algemeen ziekenhuis?
Om een antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag is een empirisch kwalitatief onderzoek gedaan, met het Westfriesgasthuis als casestudy waarbij de onderzoeker als projectleider heeft opgetreden om een beslisboom te ontwikkelen in samenwerking met verpleegkundigen en de psychosociale en spirituele zorgprofessionals. Voor het scriptieonderzoek is gebruik gemaakt van participerende observaties, focusgroepen en kwalitatieve interviews met respondenten uit het ziekenhuis.
Uit het onderzoek blijkt dat kennis van de patiënt, persoonlijke kennis en kennis van de disciplines het belangrijkste zijn om te kunnen doorverwijzen naar de juiste professional. Qua indirecte patiëntenzorg wordt het overleggen en overdragen van informatie aan collega’s als belangrijk genoemd omdat dat samenwerking en goede zorg teweeg brengt. Ook profilering van de psychosociale en spirituele disciplines wordt als bevorderende vorm van indirecte patiëntenzorg gezien. Het samenwerken wordt door alle respondenten als bevorderend genoemd, mits deze een gezamenlijke taak dient en de grenzen van het eigen vak overstijgt.
| Date of Award | 1 Jan 2016 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | C. J. W. Leget (Supervisor) & H. A. Alma (Supervisor) |
|---|