In dit onderzoek is schizofrenie benaderd vanuit het perspectief van ervaringen van zelfverlies, met het oog op de taak van de humanistisch geestelijk verzorger bij de begeleiding van mensen met schizofrenie. Na bestudering van literatuur van fenomenologische psychiaters en literatuur vanuit de psychoanalyse, cognitieve psychiatrie en geestelijke verzorging zijn, vooral op basis van de existentialistische geïnspireerde psychiater R.D. Laing, drie aspecten van de ervaring van zelfverlies onderscheiden: gebrekkige autonomie, splitsing en realiteitsverlies. Deze aspecten bleken duidelijk aanwezig in de egodocumenten die vervolgens onderzocht zijn. Met behulp van Van Deurzens schema ‘dimensies van de menselijke ervaring’ konden duo’s van existentiële thema’s uit de persoonlijke verhalen gedestilleerd worden: isolement en eenzaamheid, verwarring en onmacht, verwerping en inauthenticiteit en desintegratie en ontbinding. Er bleken echter nog twee existentiële thema’s aanwezig te zijn die niet in het schema van Van Deurzen voorkwamen: een gevoel van onwerkelijkheid / vervreemding en een gevoel van dreiging. Aan de hand van de lijst met existentiële thema’s is de conclusie tot stand gekomen dat de humanistisch geestelijk verzorger in de begeleiding van mensen met schizofrenie het beste kan werken vanuit het ‘eenvoudige verhaal’ over raadswerk en wanneer de cliënt ertoe in staat is, vanuit het ‘narratieve’ en ‘spirituele verhaal’.
| Date of Award | 1 Jan 2008 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | J. H. M. Mooren (Supervisor) & D. Bakker (Supervisor) |
|---|