In mijn scriptie heb ik de ruimte voor zingevingsvragen van patiënten in de huidige psychiatrie
onderzocht. Van oudsher was de psychiatrie een interpretatieve en geesteswetenschap, waar de
subjectieve beleving van de werkelijkheid van patiënten centraal stond. Halverwege de vorige
eeuw heeft een snelle ontwikkeling plaatsgevonden van medicijnen voor psychiatrische
stoornissen, die tot nog toe evenwel uitsluitend symptoomreducerend zijn. In de afgelopen
decennia is in de gangbare, reguliere psychiatrie het zwaartepunt komen te liggen op een
biomedische benadering, waarin naast toegenomen medicatie veel nadruk op hersen- en
genenonderzoek ligt. Sinds eind vorige eeuw is de medische behandelstrategie en besluitvorming,
zo ook in de psychiatrie, in toenemende mate gebaseerd op de evidence based medicine ideologie,
waarbij uitsluitend wetenschappelijk bewezen effectief zijnde interventies de leidraad voor
(be)handelen zijn. Dit is kort gezegd een ‘meten is weten’ aanpak. Waar patiënten terechtkunnen
en hoe groot de ruimte voor zingevingsvragen van patiënten is binnen deze evidence based
behandelstrategie heb ik hier proberen te achterhalen. Mijn veronderstelling is dat
zingevingsvragen in een biomedische benadering geen plaats hebben.
Voor een antwoord op mijn onderzoeksvraag heb ik als eerste het begrip zingeving
verkend en daarvan enkele pijlers uitgewerkt waarvan ik denk dat die belangrijk zijn voor
psychiatrische patiënten. Naast informatie over de reguliere psychiatrie kwam ik in de literatuur
alternatieve denkrichtingen tegen die mijn interesse wekten en waarvan ik onderzocht heb hoe de
ruimte voor zingevingsvragen dáárbinnen is. Voor de gedachte achter de huidige behandelmethode
heb ik uitvoerig aandacht besteed aan de herkomst van evidence based medicine en ben ik
nagegaan van welke soort kennis hierbij uitgegaan wordt. Hoe de nagestreefde
‘rehabilitatiebenadering’ en diverse, onder andere door de GGz aangeboden, activiteiten eruitzien,
heb ik hier eveneens naar voren gebracht, alles gericht op de vraag hoe daarbinnen de ruimte is
voor zingevingsvragen en –problematiek. Tenslotte heb ik aandacht besteed aan het werkveld van
de geestelijk begeleider als zorgprofessional binnen wiens terrein zingevingsproblematiek valt. Uit
deze verkenning van diverse elementen van de huidige psychiatrie heb ik in een conclusie een
antwoord geformuleerd op de vraag naar de hoeveelheid ruimte voor zingevingsvragen in een op
evidence based behandelen gebaseerde psychiatrie.
| Date of Award | 1 Jan 2011 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | Ton Jorna (Supervisor) & C. W. Anbeek (Supervisor) |
|---|