Dit onderzoek gaat in op de vraag naar de wijze waarop men een leven kan leiden waarvan men de ervaring heeft dat het de moeite waard is geleefd te worden. Een eerste antwoord werd gevonden in de levenskunstfilosofie zoals opgevat door Joep Dohmen. Hierin staat weliswaar een zorg voor het ‘zelf’ centraal, maar wordt er weinig aandacht besteed aan vragen rond innerlijk leven en beleving. Nader onderzoek hieromtrent is gedaan door het begrip ‘ziel’ uit te werken. Dit heeft, onder andere aan de hand van Gerard Visser, tot de bevinding geleid dat een hedendaags zielsbegrip is op te vatten als een ondoorgrondelijke bron van innerlijke diepte, die aan het begin van het individuele zijn staat. De ziel omvat in deze visie heel de mens en kan hiermee een aanvulling zijn op het begrip ‘zelf,’ waarbij ook het innerlijk leven aan bod komt: met het actief handelende zelf maakt men keuzes en zorgt men ervoor dat het leven in een geschikte vorm tot uitdrukking wordt gebracht. De ziel reikt verder en gaat over wie men ten diepste is. Vanuit dit oogpunt betekent een zorg voor het zelf op de eerste plaats een zorg voor de ziel, die begint bij het stil laten worden om je heen, aandacht richten op de eigen innerlijke stem, de egogerichte connotaties het zwijgen opleggen en je gewaarworden wat er te voorschijn komt aan zielvolle elementen in het eigen bestaan.
| Date of Award | 1 Jan 2011 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | Ton Jorna (Supervisor) & J. Duyndam (Supervisor) |
|---|