Dit onderzoek is er op gericht om middels het uitvoeren van een fenomenologisch onderzoek naar de geleefde ervaringen van locals van Leros met het opvangen van vluchtelingen, een zorgethische bijdrage te leveren aan het Europese vluchtelingenbeleid, dat gekenmerkt wordt door een aantal neoliberale elementen.
Hierbij zal specifiek gekeken worden naar het binnen de zorgethiek centraal staande relationele mensbeeld en de wijze waarop de waarden autonomie, verantwoordelijkheid en vrijheid worden ingevuld.
De probleemstelling binnen deze thesis is enerzijds het feit dat het neoliberale karakter van het Europese vluchtelingenbeleid tot gevolg heeft dat zorgverantwoordelijkheden binnen de specifieke praktijk op het Griekse eiland Leros niet gelokaliseerd kunnen worden, anderzijds dat er voor het kunnen ontwikkelen van een politieke zorgtheorie meer onderzoek moet worden gedaan naar hetgeen zich voordoet binnen specifieke zorgpraktijken.
In het onderzoek is getracht antwoord te geven op de volgende hoofdvraag: In hoeverre kan een zorgethische reflectie op de geleefde ervaring van het opvangen van vluchtelingen en de discussie daaromheen van lokale inwoners van Leros bijdragen aan een evaluatie van het dominante discours binnen het Europese vluchtelingenbeleid?
Uit het onderzoek blijkt dat de bijdrage die de zorgethiek kan leveren aan het Europese vluchtelingenbeleid voornamelijk betrekking heeft op de wijze waarop de zorgpraktijk op Leros anders en beter georganiseerd kan worden.
De zorgethische invulling van de waarden autonomie, verantwoordelijkheid en vrijheid spelen hierbij een grote rol.
Door uit te gaan van het idee dat ieder mens kwetsbaar is en onderling afhankelijk, kan er erkenning komen voor de behoeften van zowel de vluchtelingen als de locals. Deze erkenning kan tevens de basis vormen voor het lokaliseren van zorgverantwoordelijkheden. Een zorgethische visie op het lokaliseren van verantwoordelijkheden kan politieke leiders bewust maken van het belang om kennis te hebben over de context van de specifieke zorgpraktijk, waarbij het tevens van belang is om met de betrokken partijen in contact te staan. Door deze betrokkenheid kunnen locals zich erkend voelen in hun behoeften en kan men een beleid schrijven dat beter aansluit bij de zorgpraktijk op het eiland.
Tot slot kan zorgethiek een bijdrage leveren aan de wijze waarop de waarde vrijheid binnen het vluchtelingenbeleid wordt begrepen. Middels het connection-based equality model kunnen zorgverantwoordelijkheden worden gelokaliseerd en hoeft vrijheid niet langer bezien te worden als de afwezigheid van kwetsbaarheid en afhankelijkheid van de ander. Wanneer locals ervaren dat hun behoeften worden erkend en de zekerheid hebben dat er aan deze behoeften tegemoet wordt gekomen, kunnen zij er in vrijheid voor kiezen de vluchtelingen te ondersteunen zonder de angst om hier zelf aan onder door te gaan.
| Date of Award | 1 Jan 2016 |
|---|
| Original language | American English |
|---|
| Supervisor | P. Dronkers (Supervisor) & van der H. Meide (Supervisor) |
|---|