CHALLENGE! Moeilijk verstaanbaar gedrag verstaan in de context: een gezamenlijke verkenning van de ervaren moeilijkheden en mogelijkheden in vastlopende situaties rond mensen met een ernstige of matige verstandelijke beperking

In recent years much knowledge and expertise has been developed in the guidance of people with a mental impairment (VB) and behaviour that is difficult to understand (MVG). Unfortunately, this knowledge and expertise is not always adequate, which often leaves care professionals frustrated. Also, since the 1990s there has been a development in healthcare in which safety, transparency, professionalization and accountability have become priorities. As a result of this trend, professionals' other, mostly implicit tools (emotions, imagination, intuition, moral knowledge) are increasingly relegated to the background, while in dealing with SRH this very knowledge is of great value. For MVG is seen as the result of an interaction between the person and their environment; someone is not understood sufficiently/too unilaterally. This interaction involves facts,
meanings, interests, norms and values play a major role in how behavior is interpreted and subsequently acted upon. In this application, we describe how, with the help of a new and sustainable partnership, we will continue to look for additional ways to organize care in such a way that there is no/nearly no
of an interaction resulting in MVG. The essence of this search is to tap into relatively new resources and perspectives for the current care context, particularly aimed at increasing space for the more implicit tools of professionals. To this end, we combine long-term research in 14 cases with a "learning outside ring," culminating in a learning community based on shared knowledge ("Community of Practice").

De afgelopen jaren is er veel kennis en kunde ontwikkeld in de begeleiding van mensen met een verstandelijke beperking (VB) en moeilijk verstaanbaar gedrag (MVG). Helaas blijkt deze kennis en kunde niet altijd toereikend waardoor zorgprofessionals dikwijls met hun handen in het haar zitten. Tevens is er vanaf de jaren ‘90 een ontwikkeling in de zorg gaande waarin veiligheid, transparantie, professionalisering en verantwoording prioriteit krijgen. Deze trend leidt ertoe dat een andersoortig, veelal impliciet instrumentarium (emoties, verbeelding, intuïtie, morele kennis) van professionals meer en meer op de achtergrond raakt, terwijl in de omgang met MVG juist deze kennis van grote waarde is. MVG wordt namelijk gezien als het gevolg van een interactie tussen de persoon en zijn omgeving; iemand wordt onvoldoende/te eenzijdig begrepen. In deze interactie spelen feiten,
betekenissen, belangen, normen en waarden een grote rol in hoe het gedrag wordt geduid en er vervolgens naar wordt gehandeld. In deze aanvraag beschrijven wij hoe we met behulp van een nieuw en duurzaam samenwerkingsverband blijvend zoeken naar aanvullende mogelijkheden om de zorg op een zodanige wijze te organiseren dat er geen/nauwelijks sprake is
van een interactie met als gevolg MVG. De essentie van deze zoektocht is om voor de huidige zorgcontext relatief nieuwe bronnen en perspectieven aan te boren, met name gericht op het vergroten van ruimte voor het meer impliciete
instrumentarium van professionals. Daartoe combineren we langdurig onderzoek in 14 casussen met een ‘lerende buitenring’, uitmondend in een lerende gemeenschap op basis van gedeelde kennis (‘Community of Practice’).