Tussen bastion en open huis: over een andere uniformiteit

Na het nieuw geelblauwe uniform van 2014, worstelt de Nederlandse politie op dit moment met een meer fundamentele
verandering dan de uiterlijke verschijningsvorm: de politie
lijkt op zoek naar andere uniformiteit. Politiek-bestuurlijke verhoudingen
zijn met de Nationale Politie gewijzigd, diverse andere organisaties
en bedrijven begeven zich op het domein van beveiliging en handhaving,
steeds meer verbanden ontstaan met uiteenlopende organisaties,
en relaties met burgers in een multiculturele samenleving vormen
een uitdaging. Enerzijds vraagt dit om een vorm van uniformiteit die
houvast biedt – de politie probeert zich in de maatschappij eenduidig
te positioneren – en tegelijkertijd is ruimte nodig. Daar waar de politie
vroeger gesloten bleef voor de buitenwereld, wil ze nu openstaan
voor eenieder in de maatschappij en streeft ze naar een heterogenere
samenstelling van het korps zelf. Dit essay gaat in op de huidige wijze waarop de politie hiermee omgaat en de valkuilen die daarbij horen. Alternatieve ontwikkelperspectieven worden hierbij aangereikt.