Een centraal element in humanistisch geestelijk raadswerk is de verbinding tussen de
geestelijk begeleider en de cliënt. Deze verbinding is gebaseerd op de therapeutische
relatie uit de rogeriaanse methodiek, bestaande uit congruentie, onvoorwaardelijke
acceptatie en empathie. Ondanks de grote rol van lichamelijke interactie in het tot
stand brengen van verbinding tussen begeleider en cliënt, ontbreekt een theoretische
uitwerking van de toepassing van lichamelijkheid binnen geestelijk raadswerk. Deze
thesis onderzoekt aan de hand van partnerdans – een vorm van contact gebaseerd op
lichamelijke interactie – de mogelijkheden met betrekking tot de inzet van
lichamelijke interactie voor het bewerkstelligen van verbinding in geestelijke
begeleiding.
Dit kwalitatieve, exploratieve onderzoek tracht middels negen diepteinterviews
en zes participerende observaties binnen de setting van een danspaleis
inzicht te vergaren in de lichamelijke invulling van de rogeriaanse kernaspecten van
verbinding. De onderzoeksvraag is: Welke rol speelt lichamelijke interactie in het tot
stand komen van verbinding in partnerdans?
De resultaten laten zien dat congruentie, onvoorwaardelijke acceptatie en empathie in
partnerdans een lichamelijke invulling kennen, die geestelijk begeleiders handvatten
kan bieden voor het inzetten van lichamelijke interactie in contact met cliënten.
Lichamelijke congruentie bestaat uit lijfelijke reflectie: hoe reageert het eigen lichaam
op wat er gebeurt? En lukt het om daar trouw aan te blijven? Lichamelijke
onvoorwaardelijk acceptatie gaat over fysieke nabijheid, ongeacht hoe iemand ruikt,
beweegt, eruit ziet of mentaal functioneert. De lichamelijke invulling van empathie
bestaat uit lichamelijke volgzaamheid: het inleven in en aansluiten bij de
belevingswereld van de ander, door diens lichamelijke signalen af te lezen en daar
fysiek dan wel verbaal op af te stemmen. Non-verbale afstemming bestaat
hoofdzakelijk uit het overnemen van de bewegingen (spiegelen) en aanraking. Het
inleven in de ander vergt moed en (zintuigelijke) inspanning. In het maken van
verbinding wisselen leiden (een directieve houding) en volgen (een non-directieve
houding) elkaar af. Een focus op de lichamelijke mogelijkheden van de ander kan
eraan bijdragen dat iemand zich comfortabeler voelt in zijn eigen lichaam.
| Datum prijs | 1 jan. 2019 |
|---|
| Originele taal | American English |
|---|
| Begeleider | J. Wojtkowiak (Supervisor) & G. C. Jacobs (Supervisor) |
|---|