De documentaire ‘Emma wil leven’ welke op 25 november 2016 werd uitgezonden op NPO 3 zorgde ervoor
dat Anorexia Nervosa (AN) opeens het gesprek werd van de Nederlandse media. Zowel in de documentaire
als in de later verschenen artikelen benoemen (ex-)patiënten, hun naasten en behandelaren dat er behoefte is
aan een behandeling op maat voor AN. Men verwoord dit als een behandeling die afgestemd is op de
individuele hulpvraag en behoeften van de patiënt. Deze opmaat behandeling zou ingezet moeten worden
wanneer blijkt dat de gangbare behandeling onvoldoende resultaat zou hebben1. Onderzoek toont aan dat
AN-patiënten hun ziekte verborgen houden en de hulpvraag onderdrukken mede door een gemis aan een
goede bejegening vanuit de hulpverleners. Hoewel er voldoende literatuur is over de effectiviteit van
behandelingen voor AN, is het patiëntenperspectief op wat goede zorg voor AN zou kunnen zijn nauwelijks
onderzocht. Dit terwijl experts het belang van een persoonlijke benadering wel onderkennen. Dit
fenomenologisch onderzoek verkent wat elementen zouden kunnen zijn voor een effectieve behandeling voor
AN. Dit wordt gedaan met de geleefde ervaring van AN-patiënten en hun ouders als kennisbron.
!
Daarnaast is er ook gebruik gemaakt van de ervaringen van de onderzoeker die zelf jaren aan AN heeft
geleden. De thesis tracht tevens een bijdrage te leveren aan een meer reële beeldvorming rondom AN. Het
kader waarin het onderzoek heeft plaatsgevonden is de master Zorgethiek en Beleid. Zorgethiek richt zich op
het concept zorg waarbij de centrale vraag steeds is wat goede zorg is gegeven deze particuliere situatie
(Notitie Utrechtse zorgethiek, 2015). Vanuit de bevindingen zijn vier thema’s gedestilleerd: de gevangenis
van de eetstoornis, de (wan)hopige boeman, gezien voelen en de gezonde stem. In het onderdeel discussie
wordt stilgestaan bij het feit dat er nog onvoldoende sprake zou zijn van ervaren goede zorg voor ANpatiënten.
Om tot goede zorg voor AN te kunnen komen zou het nuttig kunnen zijn om aandacht te hebben
voor het inzetten van kennis die vanuit het innemen van verschillende perspectieven ontstaat (patiënten,
naasten, professionals). Tevens zou het effectief kunnen zijn om vanaf het begin van de behandeling
aandacht te hebben voor onderliggende problematieken van AN. Ook zou de relatie tussen patiënt en
professional meer centraal moeten worden gezet omdat lijkt dat dit de basis is van een succesvolle
behandeling.
| Datum prijs | 1 jan. 2017 |
|---|
| Originele taal | American English |
|---|
| Begeleider | A. R. Niemeijer (Supervisor) & H. van der Meide (Supervisor) |
|---|