Dit onderzoek is een vergelijkend theoretische analyse met als thema: resonantie en zingeving. In dit onderzoek wil ik bijdragen aan de kennis over zingeving in relatie tot resonantie tegen de achtergrond van de spanning tussen activiteit en receptiviteit. Resonantie werk ik uit aan de hand van het werk van Hartmut Rosa. Zingeving werk ik uit aan de hand van het werk van Job Smit. Om de relatie tussen zingeving en resonantie te onderzoeken wordt eerst gekeken naar het concept resonantie en welke plek Rosa daarin geeft aan activiteit en receptiviteit. Vervolgens wordt gekeken naar wat zingeving behelst volgens Smit en welke plek hij daarin geeft aan activiteit en receptiviteit. Tot slot wordt gekeken naar wat de vergelijking van deze twee theorieën bijdraagt aan het debat over de maakbaarheid van zingeving. Uit dit onderzoek blijkt dat resonantie vijf belangrijke elementen bevat: geraakt worden, antwoorden, zelfwerkzaamheid, oncontroleerbaarheid en adaptieve transformatie. Daarnaast zien we dat Rosa zingeving ziet als betekenisgeving. Daarbij stelt hij dat resonantie ten grondslag ligt aan betekenisgeving. Smit ziet zingeving niet slechts als betekenisgeving, maar als een dialectisch proces wat plaatsvindt tussen mens en wereld. In dit proces spelen drie deelprocessen een belangrijke rol: de ervaring van verbondenheid, betekenisgeving (het aanbrengen van verbinding) en motivatie tot handelen (zich daadwerkelijk verbinden). Het zingevingsproces kan volgens Smit omschreven worden als de wederzijdse interactie tussen deze drie deelprocessen. Uit de vergelijking van het werk van Smit en Rosa blijkt dat ze hetzelfde dialectische proces tussen mens en wereld omschrijven, maar vanuit een ander uitgangspunt en met een ander vocabulaire. Als we zingeving zien als dit dialectische proces dan is dit proces niet slechts iets maakbaars of niet-maakbaars, maar het zit er ergens tussen in. Het is zowel actief als receptief. Het gaat om een relatie waarbij zowel subject als wereld een gelijkwaardige rol spelen. Het gaat om de wereld ontmoeten waarbij we zowel ons zelf tonen en actief zijn, als ook open staan en de wereld tot ons laten komen. Het is in deze relatie tussen mens en wereld waar de ervaring van zin ontstaat en dus resonantie.