Samenvatting
De beleidsmatige nadruk op zelfredzaamheid en het ideaal van een ‘geslaagd leven’ houdt de instabiele positie van (ex-)daklozen in stand. Met name (ex-)daklozen met een alcoholverslaving wordt op twee fronten verweten zelf verantwoordelijk te zijn voor een ‘gefaald’ leven. Dit beeld wordt onder andere overgenomen door de nationale media waardoor de gestigmatiseerde positie van deze groep in de maatschappij wordt versterkt. Goede zorg voor (ex-)daklozen laat in dit opzicht te wensen over.Ten eerste leggen de bevindingen van dit onderzoek werpen licht op een contrast tussen de ervaringen van de respondenten en het politieke en maatschappelijke ideaal van een ‘geslaagd leven’. De ruimte voor ‘normale’ aspecten van het leven wordt bij de meerderheid van de respondenten ingenomen door persoonlijke en emotionele uitdagingen.
Ten tweede benadrukken de respondenten een informele band met hun persoonlijk begeleider als belangrijk kenmerk van goede zorgverlening.
In het kader van deze masterthesis wordt op basis van alle bevindingen ‘goede zorg’ daarom als volgt samengevat: Goede zorg voor (ex-)daklozen met een alcoholverslaving wordt onder andere gevormd door de wederzijdse erkenning van gedeelde precariteit en kwetsbaarheid. Hierdoor wordt het mogelijk gemaakt een informele zorgrelatie op te bouwen waarin zorgverleners en zorgontvangers de zoektocht naar goede zorg in samenwerking kunnen afstemmen.
| Datum prijs | 13 jul. 2021 |
|---|---|
| Originele taal | Dutch |
| Begeleider | Pieter Dronkers (Supervisor) & Alistair R. Niemeijer (Supervisor) |