Wat kan binnen het domein van de geestelijke begeleiding verstaan worden onder ‘de raadswerker als instrument’? Dat is de vraagstelling waarmee ik in mijn afstudeeronderzoek heb gewerkt. Aan de hand van een literatuurstudie en een empirisch onderzoek onder raadslieden kwam ik tot de conclusie dat we instrument zijn binnen de geestelijke begeleiding moeten begrijpen als een vrucht van persoonlijke, geestelijke ontwikkeling waarbij veel zelfonderzoek te doen is, en afstemming gezocht moet worden op een transcendente werkelijkheid. Kanaal zijn, poort of doorgeefluik voor de geestelijke dimensie, opdat deze een werking kan hebben in het moment waarop mensen werkelijk aanwezig komen in een gesprek, is in die zin een zeer specifieke bekwaamheid. Men dient verder open en ontvankelijk de werkelijkheid van dát moment te ‘lezen’. Deze vorm van ‘lezen’ gaat echter voorbij aan geleerde theorieën en methoden, maar berust op een innerlijke beschouwelijkheid die de eigen geconceptualiseerde bewustzijnspatronen die we allemaal kennen als mens doorbreekt. Komt men vanuit de afgestemdheid op zowel zichzelf, de geestelijke werkingskracht als ook de concrete aanwezigheid van de ander en diens situatie tot inzicht, dan kan dit worden ingebracht als mogelijk antwoord. Het is tot slot een voedende en dankbare aangelegenheid voor de raadswerker als instrument om zo te mogen functioneren, zo komt althans uit dit onderzoek naar voren.
| Datum prijs | 1 jan. 2008 |
|---|
| Originele taal | American English |
|---|
| Begeleider | A. A. M. Jorna (Supervisor) & I. Brouwer (Supervisor) |
|---|