Deze masterthesis is een conceptueel onderzoek naar de professionele autonomie van medisch specialisten en het belang daarvan voor goede zorg. Er is vanuit verschillende zorgethische auteurs thematisch onderzoek gedaan. Ook is gebruik gemaakt van niet-zorgethische literatuur over professionele autonomie. Deze literatuur is zorgethisch vertaald. Voor goede zorg is de relatie tussen de patiënt en de professional van belang. Goede zorg is voor iedereen anders, vanwege de uniekheid van iedere patiënt en de verschillende context. Zorg moet benaderd worden als een holistisch, geïntegreerd proces. Zorgen is ook breder dan de gezondheidszorg. Een zorgpraktijk is niet te begrijpen zonder deze te plaatsen binnen de institutionele context. Iedereen in Nederland heeft recht op zorg; er mogen geen zorgbehoeften genegeerd worden. De beroepsgroep van medisch specialisten heeft hier als professie veel invloed op. Door de unieke, asymmetrische zorgrelatie en de specifieke kennis van medisch specialisten heeft een medisch specialist autonome ruimte nodig om zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen. Bovendien is zorgen complex en onvoorspelbaar, wat adequaat meten en controleren van de zorg onmogelijk maakt. Door professionele autonomie ontstaat ruimte voor gevoelens, kwetsbaarheid, lichamelijkheid, tragiek, vertrouwen, interpretatie en afweging van inzichten. Het is van belang voor goede zorg dat professionele autonomie wordt benaderd als verantwoordelijkheid en niet als recht van de medisch specialist en daarmee gebruikt wordt in het belang van de patiënt en het belang van de samenleving.
| Datum prijs | 1 jan. 2015 |
|---|
| Originele taal | American English |
|---|
| Begeleider | A.B. Timmerman (Supervisor) & I. Hartog (Supervisor) |
|---|