Samenvatting
De verpleegkundig medewerkers van de HIC hebben te maken met geweld, agressie, pesterijen, (seksuele) intimidatie en andere ingrijpende gebeurtenissen die hen persoonlijk raken. Zij krijgen dagelijks te maken met de kwetsbaarheid van de cliënten en daarmee ook met de kwetsbaarheid van henzelf. Dit zorgt er onder andere voor dat de verpleegkundig medewerkers onder emotionele omstandigheden moeten presteren. In de samenleving kan dit een probleem zijn, omdat de emotionele werkdruk een van de redenen is voor uitval onder zorgmedewerkers. Daarnaast hebben verpleegkundig medewerkers van de HIC te maken met het heersende idee vanuit de samenleving dat ze maar moeten leren omgaan met de uitdagingen van het dagelijkse werk, terwijl zij kampen met gevoelens als schaamte, schuld en zelf trauma’s. In deze these is zorgethische narratief onderzoek gedaan naar het spanningsveld tussen professionaliteit en persoonlijke geraaktheid op de HIC.De geïnterviewde verpleegkundig medewerkers willen professionele zorg bieden, maar hebben ook behoeften aan zorg, bevestiging en erkenning. Zij hebben dus te maken met het spanningsveld tussen wat professioneel is en hun persoonlijke geraaktheid. Dit onderzoek is er op gericht uit te zoeken hoe de verpleegkundig medewerkers van de HIC bewegen binnen dat spanningsveld én hoe de zorg voor hen verbeterd kan worden. Omdat Van Heijst (2005; 2011) in haar zorgethische werk ‘Professional loving care’ een idee van professionaliteit beschrijft en daarbij op zoek gaat naar menselijke verhoudingen binnen die professionaliteit, is haar werk hierbij als theoretische lens gebruikt.
De hoofdvraag van dit onderzoek is dan ook: Hoe kan het denken van Van Heijst over ‘Professional loving care’, samen met de ervaring van HIC verpleegkundig medewerkers over het spanningsveld tussen professionaliteit en persoonlijke geraaktheid, bijdragen aan betere zorg voor verpleegkundig medewerkers in het HIC-team?
Dit onderzoek illustreert hoe de verpleegkundig medewerkers van de HIC zorgbehoevend zijn doordat zij te maken hebben met de acute situatie van cliënten die hen persoonlijk raakt. Hierdoor hebben zij te maken met emoties die zich manifesteren tijdens hun werk. Deze emoties leiden tot morele afwegingen. De verpleegkundig medewerkers krijgen nauwelijks de kans deze morele afwegingen te verantwoorden. Daarnaast hebben zij te maken met een heersend idee over professionele zorg dat niet in lijn is met de professionele zorg die op de HIC wordt gegeven.
Volgens van Heijst (2005 ; 2011) ontstaat menslievende zorg vanuit respect voor ieders eigenheid en liefde, vakkundigheid, de ander als onvergetelijk opmerken en ontvankelijkheid. De respondenten hebben de ervaring dat er aan hen te weinig zorg geboden wordt vanuit deze elementen. Zij missen erkenning vanuit de andere disciplines van de HIC. De conclusie is dat de zorg voor de verpleegkundigen van de HIC verbeterd kan worden. Dit onderzoek biedt daarom een praktische ondersteuning om een plaats te geven aan de persoonlijke geraaktheid van de verpleegkundigen van de HIC en meer erkenning en bevestiging te krijgen.
| Datum prijs | 28 okt. 2022 |
|---|---|
| Originele taal | Dutch |
| Begeleider | Gustaaf F. Bos (Supervisor) & Carlo J. W. Leget (Supervisor) |