Deze afstudeerscriptie onderzoekt de rol die beeldtaal kan spelen in de begeleiding van mensen bij existentiële processen. Geestelijke verzorging is bij uitstek een vakgebied waarin blijkt dat taal niet altijd toereikend is om uitdrukking te geven aan dat wat er leeft, of wat er wezenlijk toe doet. Waar gewone taal tekortschiet om existentiële thema’s te benoemen en te bespreken, kan beeldende taal, zoals die van metaforen, vaak wel een uitkomst bieden. Dit onderzoek richt zich op metaforen die de cliënt in het gesprek inbrengt als indicaties voor hoe de cliënt zichzelf, de wereld en zijn problemen ziet. Aan de hand van literatuur uit het vakgebied van de (psycho)therapie en counseling zijn diverse functies, werkingen en kwaliteiten die aan metaforen worden toegeschreven bestudeerd en samengebracht tot zeven functies: de relationele functie, het reduceren van weerstand, toegang tot het zelf, expressie van het zelf, verstaan van het zelf, het openen van nieuwe perspectieven en mogelijkheden voor het zelf en integratie van het zelf. Deze functies blijken in verschillende opzichten ook relevant te zijn voor existentiële processen, wat beeldtaal tot een onmisbaar element maakt van geestelijke begeleiding.
| Datum prijs | 1 jan. 2018 |
|---|
| Originele taal | American English |
|---|
| Begeleider | C. M. Schuhmann (Supervisor) & N. L. Immler (Supervisor) |
|---|