Hoe kan een geestelijk begeleider of coach in het eigen innerlijk aanwezig zijn en vanuit het innerlijk werken met de gesprekspartner? Hierover gaat dit onderzoek naar het werken vanuit het innerlijk. Ik onderzoek een eigen casus uit mijn werk als humanistisch geestelijk verzorger in een ziekenhuis. Vanuit deze casus onderzoek ik de wijze waarop ik mij innerlijk voorbereid op een gesprek en de wijze waarop ik mij verhoud tot hetgeen ik tijdens het gesprek in mijn innerlijk waarneem. Het praktijkgeval wordt methodisch geanalyseerd en dit leidt tot een beschrijving van innerlijke aanwezigheid. Innerlijke aanwezigheid wordt verwoord in kwaliteiten als opmerkzaamheid, rust, intuïtie en innerlijke afstemming. Vervolgens wordt innerlijke aanwezigheid als competentie van een begeleider in de literatuur onderzocht. Verschillende beschrijvingen in de literatuur verwijzen op herkenbare wijze naar het vermogen om het zelf in het eigen innerlijk te decentreren en daarmee het innerlijk waarnemingsperspectief te veranderen. Het perspectief verandert van een identificatie met de waarneming naar een getuige zijn van de waarneming. Uit het onderzoek blijkt dat een begeleider die in staat is om vanuit een gedecentreerd zelf begeleidende gesprekken aan te bieden, meer voor zijn cliënten kan betekenen doordat kwaliteiten als opmerkzaamheid, rust, empathie, betrokkenheid en intuïtie in ruimere mate bij de begeleider beschikbaar komen.
| Datum prijs | 1 jan. 2011 |
|---|
| Originele taal | American English |
|---|
| Begeleider | Ton Jorna (Supervisor) & C. M. Schuhmann (Supervisor) |
|---|